Jazzdans

Van Wikipedia

De jazzdans leent uit verschillende stijlen, de technieken en toepassingen. Zo is de musical en showdans een richting binnen de jazzdans en zijn er veel aanknopingspunten met populaire dansvormen. Het karakter van de jazzdans is eclectisch, dat wil zeggen het kiest bewegingselementen uit andere danstechnieken en stijlen. Deze elementen worden in de danstraining en choreografie gecombineerd met de kenmerkende authentieke jazzelementen. Bijvoorbeeld de toepassing van etnische thema's van Afrikaanse en Caribische origine. Katherine Dunham en Pearl Primus beiden antropologen baseerden veel van hun choreografisch werk op etnische thema's.

Zwarte dansers gingen tegen het einde van de jaren twintig op zoek naar een nieuwe artistieke inhoud voor hun dans. Ze grepen terug op verschillende historische elementen van de zwarte cultuur. De eerste voorstellingen waarin jazzdanschoreografie en uitvoering centraal stond was het "Danceconcert" van de "Negro Art Theatre Dance Group" van Hemseley Winfield in april 1931. De choreografieën waren geïnspireerd op de vroege zuidelijke spirituals, een aspect dat nog nooit eerder voor dans was gebruikt. John Martin, een gezaghebbende recensent, noemde het concert "The outstanding novelty of the dance season". Hemseley Winfield was een pionier in de jazzdanschoreografie. Door zijn benadering die deels wortelde in het verzet van de moderne dans tegen het traditionele ballet, is de "Dance Spiritual" een begrip geworden. Ook door anderen werden er pogingen ondernomen choreografische inspiratie te ontlenen aan traditionele culturele thema's bijvoorbeeld in reconstructies van oorspronkelijke Afrikaanse rituele dans uit de periode van de slavernij.