Jean Jacques Rambonnet
Van Wikipedia
Jean Jacques Rambonnet (Wijhe, 8 maart 1864 - Rotterdam, 3 augustus 1943) was een Nederlands militair en politicus in de eerste helft van de 20ste eeuw.
Rambonnet was een liberale marineofficier, die in het kabinet-Cort van der Linden minister van Marine was tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij kreeg in die functie te maken met aanvallen op Nederlandse schepen en met eisen van oorlogvoerenden ten aanzien van het scheepvaartverkeer. Daarnaast heeft hij ook nog de functie bekleed waarnemend minister van koloniën, minister a.i. van oorlog en had hij zitting in de Raad van State. Verder heeft hij vele officiersrangen gehad in de marine en was viceadmiraal (titulair) en adjudant in buitengewone dienst van Hare Majesteit de Koningin. Een conflict met zijn collega's over de mate waarin aan die eisen moest worden toegegeven, leidde tot zijn ontslag. Wilhelmina koos toen nadrukkelijk zijn zijde.
Voor de scouting was hij een belangrijk persoon in de jaren voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak. De scoutingloopbaan van Rambonnet begint in 1920. Hij werd benoemd tot voorzitter van de vereniging De Nederlandse Padvinders (NPV). In 1928 werden er meer spelregels uit Engeland overgenomen. Hierdoor werd Rambonnet de eerste (en laatste) hoofdverkenner van Nederland. Deze functie zou hij blijven bekleden tot 1937.
| Voorganger: H. Colijn |
Minister van Marine 1913-1918 |
Opvolger: B.C. de Jonge |
| Voorganger: Th.B. Pleyte |
waarnemend Minister van Koloniën 1916-1917 |
Opvolger: Th.B. Pleyte |
| Voorganger: N. Bosboom |
Minister van Oorlog a.i. 1917 |
Opvolger: B.C. de Jonge |
| Bronnen en referenties: |
|
Jean Jacques Rambonnet op www.scoutpedia.nl |
