Lévi Weemoedt
Van Wikipedia
Lévi Weemoedt, pseudoniem van Isaäck Jacobus van Wijk (Geldrop / Vlaardingen (volgens Weemoedt zelf), 22 oktober 1948) is een Nederlandse schrijver en dichter.
Weemoedt heeft dertien jaar als leraar Nederlands in Vlaardingen voor de klas gestaan. Omdat hij niet voldoende voldoening hierin vond stopte hij ermee. Weemoedt is schrijver van tragi-komische korte verhalen en dito gedichten die veelal in en rondom Vlaardingen spelen. Ook was hij als medewerker verbonden aan het Algemeen Dagblad en publiceerde hij in Renaissance. Sinds 1992 woont hij in Assen.
[bewerk] Bibliografie
- Geduldig lijden (1977)
- Geen bloemen (1978)
- Bedroefd maar dankbaar (1980)
- Zand erover (1981)
- Van harte beterschap: Kleine trilogie der treurigheid (1982)
- Een treurige afdronk (1983)
- Daar komt de bruid... (1985)
- De ziekte van Lodesteijn (1986)
- Liedjes van welzijn, volksgezondheid & cultuur (1987)
- Liefdewerk oud papier (1987)
- Acte van verlating (1988)
- De nadagen van Lodesteijn (1990)
- Halte tranendal (1991)
- Ken uw klassieken! (1992)
- Overal wat (1995)
- Zondagskind (1996)
- Ons soort mensen (1999)
- Rijk verleden (1999)
- Vanaf de dag dat ik mensen zag (2007)
[bewerk] Trivia
De geboorteplaats van Weemoedt is betwist. Zie ook het verhaal Betrouwbare informatie in Ons soort mensen.
