Legenda Aurea
Van Wikipedia
Rond het jaar 1260 bracht de Italiaanse dominicaan Jacobus de Voragine (1228-1298) een eeuwenlange traditie van heiligenlevens samen in zijn Legenda Aurea. Het boek was op slag beroemd. Vele kunstwerken zijn goed te begrijpen met kennis van deze Legenda Aurea. De interpretatie van afbeeldingen van heiligen behoort tot de wetenschappelijk discipline van de iconografie.
Ook werd dit boek al vroeg verspreid door de boekdrukkunst. Aan de hand van kunstwerken uit de Middeleeuwen, maar ook uit latere tijden worden de huiveringwekkende, aandoenlijke, soms historische, soms geheel legendarische, maar altijd boeiende achtergronden van heiligen belicht.
Heiligen maakten in de late Middeleeuwen deel uit van het dagelijkse leven. Men riep een heilige, in de kunst vaak herkenbaar aan zijn martelinstrument of een kenmerkend element uit zijn of haar heiligenleven, te hulp bij ziekte of gevaar, en men vereerde zijn relieken. Haast elke dag was een feestdag van een heilige, maar van streek tot streek en van bisdom tot bisdom varieerde de heiligenkalender en vereerde men bepaalde heiligen meer dan elders. Iedere stad kende zijn patroonheilige en bij de doop kreeg men de naam van een heilige.
