Lijst van dictaturen
Van Wikipedia
Onder een dictatuur verstaat men een gemeenlijk een moderne natiestaat die geen functionerend democratisch systeem kent. Traditionele monarchieën worden hier meestal niet toe gerekend, ook als ze absolutistisch geregeerd worden, zoals Saoedi-Arabië en Brunei.
[bewerk] Lijst van hedendaagse dictaturen
Men kan de hedendaagse dictaturen op de volgende wijze indelen, waarbij meteen de hoogste feitelijke machthebber met de termijn van zijn feitelijke machtsuitoefening gegeven wordt:
—In sommige landen die geen traditionele monarchie zijn, bestaat constitutioneel gezien geen parlementaire democratie:
- China, Volksrepubliek met Hu Jintao, sinds 2004.
- Cuba met Fidel Castro, sinds 1959.
- Laos met Khamtai Siphandon, sinds 1992.
- Libië met Moammar al-Qadhafi, sinds 1969.
- Noord-Korea met Kim Jong Il, sinds 1994.
—In andere landen zijn er geen recente verkiezingen gehouden die tot een constitutionele regering hebben geleid:
- Eritrea met Isaias Afworki, sinds 1993
- Myanmar met Than Shwe, sinds 1992.
- Soedan met Omar Hasan Ahmad al-Bashir, sinds 1989.
- Syrië met Bashar al-Assad, sinds 2000; hij liet zijn presidentschap bevestigen door een referendum op 10 juli 2000 waarbij 97,29% voorstemde.
—Een andere categorie vormt die groep van landen waar wel verkiezingen zijn gehouden, maar waarbij officiële internationale waarnemers tot de conclusie kwamen dat die in overwegende mate niet eerlijk zijn verlopen. Bij deze landen is er wel een formeel parlementair systeem, waarvan de correcte werking echter substantieel gefrustreerd is door zeer ernstige verkiezingsfraude of het verhinderen van een redelijke deelneming door de oppositie:
- Algerije met Abdelaziz Bouteflika, sinds 1999.
- Angola met Jose Eduardo dos Santos, sinds 1979.
- Azerbeidzjan met Ilham Aliyev, sinds 2003.
- Burkina Faso met Blaise Compaore sinds 1987.
- Centraal-Afrikaanse Republiek met François Bozizé, sinds 2003.
- Equatoriaal-Guinea met Teodoro Obiang Nguema Mbasogo, sinds 1979.
- Gabon met Omar Bongo, sinds 1967.
- Guinea met Lansana Conte, sinds 1984.
- Jemen met Ali Abdallah Salih, sinds 1999.
- Kameroen met Paul Biya, sinds 1982.
- Maldiven met Maumoon Abdul Gayoom, sinds 1978.
- Oezbekistan met Islam Karimov, sinds 1991.
- Rwanda met Paul Kagame, sinds 2000.
- Tanzania met Jakaya Kikwete, sinds 2005
- Tunesië met Zine El Abidine Ben Ali, sinds 1989.
- Tsjaad met Idriss Déby, sinds 1990.
- Turkmenistan met Saparmurat Niazov, sinds 1991.
- Wit-Rusland met Aleksandr Loekasjenko, sinds 1994.
Onduidelijk is de situatie in landen waar onlangs een staatsgreep heeft plaatsgevonden maar waarbij de couppleger heeft aangegeven dat de democratie snel hersteld zal worden:
- Mauritanië met Ely Ould Mohamed Vall, sinds 2005.
[bewerk] CIA
Hoezeer het begrip dictatuur verschillend geïnterpreteerd kan worden, blijkt uit de lijsten die verschillende instituties van dictatoriaal geregeerde landen geven. Het CIA World Fact Book van april 2006 noemt slechts de volgende vier staten expliciet als dictaturen (dictatorships) of als bestuurd door een junta, en geeft de gecursiveerde kenschetsen:
- Libië: Jamahiriya (staat van de massa) in theorie door het volk bestuurd door middel van lokale raden, in de praktijk een militaire dictatuur
- Myanmar: militaire junta
- Noord-Korea: communistische staat onder eenmansdictatuur
- Wit-Rusland : in naam republiek, in werkelijkheid dictatuur
Bij andere staten wordt het woord dictatuur vervangen door een standaardomschrijving: republiek; autoritair presidenteel gezag, weinig macht buiten de uitvoerende bestuursorganen:
Soms gebruikt men een aangepaste omschrijving met dezelfde substantiële inhoud:
- Syrië: republiek onder autoritair regime gedomineerd door het leger sinds maart 1963
Bij sommige landen geeft men slechts aan dat de invloed van de president groter is dan gebruikelijk in een democratie:
- Angola: meerpartijendemocratie met sterk presidentieel gezag
- Kameroen: eenheidsrepubliek; veelpartijenregime onder een president (oppositiepartijen wettelijk erkend in 1990). Let wel: macht blijft overwegend bij de president berusten.
Soms wacht men de loop der gebeurtenissen af:
- Congo-Brazzaville: overgangsregering
- Eritrea: overgangsregering
- Somalië: geen permanente nationale regering; parlementaire, federale overgangsregering
- Soedan: Regering van Nationale Eenheid - de Nationale Congrespartij (NCP) en de Bevrijdingsbeweging van het Soedanese Volk hebben onder de algemene vredesovereenkomst van 2005 een regering gevormd waarin de macht wordt gedeeld; de NCP, die in 1989 door een militaire staatsgreep aan de macht kwam, is de deelnemer met de meeste ministers; de overeenkomst bepaalt dat er in 2008—2009 nationale verkiezingen worden gehouden
En bij sommige landen volstaat de vermelding communistische staat:
Vaticaanstad dat een pontificaat is, heet simpelweg: kerkelijk.
Bepaalde landen waar geen goed functionerend parlementair systeem is, zoals Pakistan of Tunesië, worden gewoon "republiek" genoemd; in de geschiedenissecties wordt vaak wel het een en ander verduidelijkt, maar men onthoudt zich van een directe kwalificatie. Met dit soort landen onderhouden de Verenigde Staten meestal goede betrekkingen.
