Load balancing

Van Wikipedia

Load balancing is een techniek bij computernetwerken om het werk te verdelen tussen verschillende computers. Men spreekt ook over load balancing bij het verdelen van het werk tussen processen, harde schijven en andere resources. Op deze manier kunnen resources optimaal gebruikt worden en de benodigde verwerktijd verminderd.

De techniek wordt vooral bij servers gebruikt om zo de betrouwbaarheid te verhogen, of een grotere load/aanbod aan te kunnen. Men kan zonder problemen werken uitvoeren aan een machine of verder blijven werken bij uitval van één (of meerdere) machines. Een load balancer is hierbij een virtuele server verbonden met de fysieke servers, waarbij de verzoeken gelijkmatig over alle beschikbare servers worden verdeeld. De load balancer controleert terwijl continu de belasting van alle servers en regelt zo het aantal verzoeken per server.

In Service-Oriented_Architectuur omgevingen worden load balancers gebruikt om een webservice op te schalen. Door voor de fysieke webservices een load balancer te plaatsen, kan de logische applicatie een groter aanbod aan zonder overspoeld te worden.

Loadbalancing is alleen toepasbaar wanneer er aan de serverzijde geen status van de gebruiker wordt bewaard. Wanneer aan de serverzijde wel de status wordt bijgehouden moet de loadbalancer opvolgende verzoeken van een gebruiker steeds naar diezelfde server doorsturen. Wanneer deze server crashed zal de gebruiker opnieuw aan moeten loggen. Zo'n soort sessie wordt ook wel een sticky sessie genoemd.