Mouillering

Van Wikipedia

Mouillering, ook wel palatalisering, is een verschijnsel in de uitspraak, waarbij een medeklinker met de tong meer naar het harde verhemelte (of palatum) uitgesproken wordt dan normaal gesproken het geval is.

Het gebruik van de termen "mouillering" en "palatalisering" is enigszins verwarrend. Sommige taalkundigen staan op een scheiding tussen deze twee termen, waarbij "mouillering" uitsluitend voor een oppervlakkige verschijning van het fenomeen gebruikt wordt, terwijl "palatalisering" een fonologisch relevante, d.w.z. veel sterkere vorm moet beschrijven. Onder dit gebruik zou "palatalisering" dan gebruikt worden voor talen waarin het medeklinkersysteem consequent verschil maakt tussen gepalataliseerde en niet-gepalataliseerde medeklinkers, zoals het Russisch en andere Slavische talen. "Mouillering" komt daarentegen vrij veelvuldig ook in het Nederlands voor, met name in Limburgse dialecten en in Belgisch Brabant.

De term "palatalisering" wordt door sommige Nederlandse en Duitse taalkundigen, met name in de wat oudere tradities, echter ook veelvuldig voor verschuivingen in de uitspraak van klinkers gebruikt. Dit fenomeen wordt tegenwoordig in de moderne taalkunde echter meestal "i-umlaut" genoemd.

Naar internationaal gebruik wordt de term "mouillering" zelden gebruikt, aangezien het Engels, de taal waarin het meeste linguïstische onderzoek wordt gepubliceerd, de term niet kent. In aansluiting aan modern gebruik in de taalkunde dient de voorkeur daarom naar een onderscheid tussen "palatalisering" (voor consonanten) en "umlaut" (voor klinkers) uit te gaan.