Orthanc
Van Wikipedia
Orthanc is in het fictionele Midden-aarde van J.R.R. Tolkien de zwarte toren die in Isengard staat. Hij is gebouwd in de Tweede Era door Númenóreanen. In de Derde Era gebruikt de tovenaar Saruman hem als basis in zijn zoektocht naar de ring.
De toren werd oorspronkelijk gebouwd als het noordelijkste verdedigingsfort van Gondor, dat toen nog vele landen noordelijk van de Witte Bergen beheerste. Isengard was een speciale vesting, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Dunharg in de bergen. Er werd een Palantír bewaard, een van de zeven kijkstenen uit Numenor.
Toen de landen noordelijk van de Witte Bergen in handen waren gekomen van de Rohirrim, de trouwe bondgenoten van Gondor, bleef de toren van Orthanc in handen van een Gondoriaanse kapitein. Maar de verbindingen tussen Orthanc en Osgiliath (de toenmalige hoofdstad van Gondor) verzwakten en de toren stond vele jaren leeg en raakte in verval.
Saruman betrok de toren met toestemming van de Gondoriaanse stadhouder Cirion. Hij werd een bondgenoot van de mensen en hield de Donkerlanders achter de Isen. Hij kon zijn verlangen naar de Palantir echter niet uitbannen, en hij wierp zijn blik steeds verder totdat hij die uiteidelijk gevangen werd door de Palantir in Barad-dûr. Hij werd door Sauron verstrikt voor het kwaad.
Isengard werd hierna door Saruman ingericht voor de huisvesting van zijn leger van tienduizenden Orks en Donkerlanders. Saruman begon een oorlog tegen Rohan. De Rohirrim versloegen hem echter en de Enten van Fangorn verwoestten de ring van Isengard, maar de toren van Orthanc was te sterk en liep weinig schade op. Saruman verliet hierna de toren.
