Parmalat-schandaal
Van Wikipedia
Het Parmalat-schandaal was een fraudezaak die het Parmalat-concern bijna failliet deed gaan, en voor juristen een reden was om heftige kritiek op de insolventieverordening uit te oefenen. Het Parmalat-schandaal kon zich meten met de schandalen rond Enron en Ahold.
Inhoud |
[bewerk] Het begin
Parmalat was van oorsprong een zuivelbedrijf, dat verantwoordelijk was voor 50% van de Italiaanse zuivelverwerking. De naam is een samentrekking van Parma (waar het gevestigd is) en latte (melk). Parmalat begon eind jaren '90 haar activiteiten uit te breiden. Het werd een conglomeraat, met een eigen reisbureau en andere activiteiten. Daarnaast kocht het de topclub Parma FC. Deze uitbreidingen werden gefinancierd met obligaties.
[bewerk] Het schandaal ontvouwt zich
In december 2003 kon Parmalat een obligatielening van 150 miljoen euro niet terugbetalen, hoewel het 4.5 miljard aan liquide middelen zou hebben. Dit geld bleek er niet te zijn: de verliezen uit de deelnemingen bleken kolossaal te zijn. Daarnaast was jaarrekeningfraude gepleegd en was leningdocumentatie vervalst. Via de Caymaneilanden waren miljarden weggelekt.
De koers van de obligaties en aandelen klapte in elkaar, en de kredietrating zakte tot junkstatus. Later verdween Parmalat zelfs van de beurs. Een aantal kopstukken verdween in de gevangenis. Daarnaast kwamen banken die bij de Parmalat-obligaties waren betrokken in de problemen, alsmede huisaccountant Deloitte, accountants van dochtermaatschappijen, en advocatenkantoren.
[bewerk] Juridische strijd
Premier Berlusconi greep in: hij liet de wet snel veranderen, zodat Parmalat een speciale saneringsprocedure kon doorlopen. Het belang voor Italië was evident: Parmalat telde 36.000 werknemers en draaide een miljardenomzet.
Ook dochtermaatschappijen werden in Italië aan een insolventieprocedure onderworpen, op grond van het "center of main interest"-criterium uit de insolventieverordening. Obligatiehouders die via de Nederlandse dochtermaatschappijen hadden geleend zagen hun investering nu helemaal verdwijnen: in plaats van een minieme uitkering zouden ze waarschijnlijk niets krijgen door deze Italiaanse procedure. Ook Ierse schuldeisers waren woedend. Bittere verwijten werden Italië gemaakt, hoewel anderen beweren dat dit nu eenmaal de consequentie is van het aanvaarden van de insolventieverordening.
[bewerk] Het einde
Parmalat is inmiddels teruggekeerd op de beurs. Het heeft de saneringsprocedure grotendeels doorlopen, en men hoopt dat de in wezen gezonde kern van het bedrijf weer snel winst zal gaan maken. Een aantal schuldeisers onderzoekt de mogelijkheid zich eventueel op banken, advocatenkantoren en trustkantoren te verhalen.
