Polarisatiefilter
Van Wikipedia
Een polarisatiefilter is een filter dat licht (of andere elektromagnetische straling) alleen doorlaat als het in een bepaalde richting gepolariseerd is.
Heeft men twee polarisatiefilters die gekruist staan ten opzichte van elkaar (dwz de ene laat alleen horizontaal gepolariseerd licht door en de andere alleen verticaal gepolariseerd licht) dan komt er door de combinatie van filters helemaal geen licht meer door heen.
Draait men nu het ene filter zodat het in dezelfde richting is ingesteld als het andere dan ziet men weer hetzelfde beeld als door slechts een filter te zien was.
[bewerk] Toepassingen
Deze filters worden op een aantal plaatsen toegepast. Een van de bekendste is in polaroid-zonnebrillen: licht dat van spiegelende oppervlakken wordt teruggekaatst is vaak vrij sterk gepolariseerd, en de reflecties en schitteringen kunnen dus met een polarisatiefilter, mits dit in de juiste stand staat, goed worden onderdrukt.
Veel natuurlijke stoffen en materialen draaien het polarisatievlak van het licht dat er doorheen valt; plaatst men tussen twee polarisatiefilters een te bekijken doorzichtig object dan kan hiervan vaak de inwendige structuur beter zichtbaar worden gemaakt. Toepassingen in de microscopie en de mineralogie.
