Postkoets
Van Wikipedia
Een postkoets is een door paarden voortgetrokken rijtuig (koets) voor vervoer van post en reizigers. Postkoetsen reden tussen posthaltes, plaatsen waar de paarden, bemanning en reizigers konden eten, drinken en rusten en waar reizigers konden uit- of instappen, waar lading en paarden gewisseld konden worden.
De grondslag voor het veel latere systeem van postkoetsen is in Europa ontstaan toen de Romeinen een systeem voor snel berichtenverkeer op poten gingen zetten; daarbij creëerden zij een netwerk van 'snelle' wegverbindingen.
Sinds 1489 verzorgde de adellijke familie Von Thurn und Taxis in opdracht van de Duitse keizer een netwerk van koeriersdiensten dat een groot deel van Europa bestreek.
In Nederland werden postkoetsdiensten in de achttiende en de negentiende eeuw uitgevoerd door de firma Van Gend & Loos; ook nu nog is deze firma gespecialiseerd in het vervoer van pakjes en paketten.
Voor de komst van de spoorwegen bestond in Europa een uitgebreid netwerk van postwegen, die bereden werden met postkoetsdiensten. De spoorwegen hebben in de negetiende eeuw de postkoets verdrongen, omdat treinen voor post veel sneller en voor de reizigers veel comfortabeler zijn.
In diverse landen zijn als een laat overblijfsel uit de tijd van de postkoetsen de postbedrijven nog steeds actief in het openbaar vervoer. Met name in Zwitserland bestaan nog veel zogenaamde postbussen, die personenvervoer combineren met het vervoer van poststukken.
[bewerk] Varia
- Andere bekende Nederlands woorden voor postkoets zijn "diligence" (overgenomen uit de Franse taal) en "postillion" (een koerier die post overbracht).
- Een postkoets wordt in engelssprekende landen een "mailcoach" genoemd.
- Postkoetsen worden meestal voortgetrokken door vier (of meer) paarden; deze wijze van aanspannen wordt 'een vierspan' genoemd.