Ranuccio II Farnese
Van Wikipedia
| 1630-1694 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Hertog van Parma en Piacenza | ||||||
|
||||||
|
Ranuccio II Farnese (Cortemaggiore 17 september 1630 – Parma 11 december 1694) was hertog van Castro (1646-1649) en Parma en Piacenza (1646-1694). Hij was de oudste zoon van hertog Odoardo en Margherita de' Medici.
Hij volgde zijn vader in 1646 op onder regentschap van zijn oom kardinaal Franceso Maria Farnese en van zijn moeder. In 1648 nam hij de regering zelf op zich. Na de Tweede Oorlog van Castro verloor hij dit hertogdom in 1649 aan de Kerkelijke Staat.
Ranuccio was drie keer getrouwd. Voor het eerst huwde hij op 29 april 1660 met Margaretha van Savoye (1635 – 1663), dochter van hertog Victor Amadeus I. Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren, die echter kort na hun geboorte stierven. Zij overleed zelf twee dagen na de geboorte van haar tweede kind.
Op 18 februari 1664 huwde hij te Modena met Isabella d'Este (1635 – 1666), oudste dochter van Francesco I d'Este, hertog van Modena. Uit dit huwelijk sproten drie kinderen:
- Margherita Maria (1664 – 1718); ∞ (1692) Francesco II d'Este (1660 – 1694), hertog van Modena
- Teresa (1665 – 1702), non
- Odoardo (1666 – 1693), erfhertog van Parma en Piacenza
Isabella stierf op het kraambed van haar derde kind.
Voor de derde maal trouwde Ranuccio op 1 oktober 1668 met Maria d'Este (1644 – 1684), een jongere zuster van zijn tweede vrouw. Met haar kreeg hij zeven kinderen, waarvan er slechts twee hun jeugd oveleefden:
- Francesco (1678 – 1727), hertog van Parma en Piacenza 1694-1727
- Antonio Francesco (1679 – 1731), laatste hertog van Parma en Piacenza uit het huis Farnese 1727-1731
