Reinbert de Leeuw
Van Wikipedia
Reinbert de Leeuw (Amsterdam, 8 september 1938 - ) is een Nederlands dirigent, pianist en componist.
Hij studeerde theorie en piano aan het conservatorium van de Vereniging Het Muzieklyceum in Amsterdam (bij Jaap Spaanderman) en compositie bij Kees van Baaren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Hij doceerde aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag. De Leeuw is bekend als pianist en dirigent van eigentijdse muziek. Hij was een van de oprichters van de Nederlandse Charles Ives Society (1968).
In de jaren 1970 legde hij zich met veel succes toe op vertolking van de muziek van ‘vergeten’ moderne componisten (Satie, George Antheil e.a.) en zette zich in voor een ‘alternatieve’ kamermuziekpraktijk (Rondomconcerten).
In 1974 richtte hij met studenten van het Haagse conservatorium het Schönberg Ensemble op, dat zich onder zijn leiding toelegt op muziek uit de Tweede Weense School, en zijn repertoire van daaruit verbreedde. Voor het uit dit ensemble geformeerde strijkkwartet componeerde hij zijn Etude (1983–1985).
Dit werk was het laatste dat De Leeuw componeerde. Sindsdien maakte hij verschillende bewerkingen en instrumentaties. Daarnaast richt hij zich volledig op het dirigeren en programmeren. Hij treedt regelmatig op als gastdirigent van de belangrijkste Nederlandse orkesten en ensembles. Hij was in 1992 gast-directeur van het Aldeburgh-festival en in 1994 artistiek directeur van het Tanglewood Festival. In 1992 werd hij onderscheiden met de grootste Nederlandse muziekprijs: het 3M-Muzieklaureaat. In 1994 verleende de Universiteit Utrecht hem een eredoctoraat voor zijn werk als pianist, dirigent en programmeur.
[bewerk] Werken
- Quartetto per archi (1962–1963)
- Music for piano I (1964)
- Music for piano II (1966)
- Interplay for orchestra (1965)
- Reconstructie (1968–1969; opera, met Louis Andriessen, Misha Mengelberg, Peter Schat en Jan van Vlijmen, tekst: Hugo Claus en Harry Mulisch)
- Hymns and chorals (1970 voor blazersensemble, elektrische gitaren en elektronisch orgel)
- Abschied (1973; voor groot orkest)
- Axel (1975–1977; opera, samen met Jan van Vlijmen; tekst H. Mulisch)
- Etude (1983-1985)
[bewerk] Geschriften
- Charles Ives (1969, samen met J. Bernlef)
- Muzikale anarchie (1973, een verzameling van eerder in het tijdschrift De Gids verschenen beschouwingen over moderne muziek).
