Remote procedure call
Van Wikipedia
Een remote procedure call, kortweg RPC, is een technologie die een computerprogramma op één bepaalde computer toestaat om code uit te voeren op een andere machine zonder dat de programmeur de code expliciet hiervoor geschreven heeft.
RPC is een eenvoudig en populair paradigma voor de implementatie van het client-servermodel in een gedistribueerd systeem. Een RPC wordt geïnitialiseerd door de aanvrager (client) die een boodschap, of request message, naar een server stuurt om daar een bepaalde procedure te laten uitvoeren door gebruik te maken van de meegegeven argumenten. Na afhandeling van de procedure stuurt de server een antwoordbericht of reply terug naar de client. Op deze methode bestaan er verschillende variaties waardoor er meerdere (incompatibele) RPC protocollen bestaan.
Om servers toegankelijk te maken voor verschillende client-machines is een aantal gestandaardiseerde RPC systemen noodzakelijk. De meeste van deze systemen gebruiken een interface description language (IDL) om meerdere platformen de mogelijkheid te geven een RPC op te roepen. Voorbeelden van zo een systemen zijn onder meer Sun RPC (ook gekend onder de naam ONC RPC), de Distributed computing environment (DCE), Microsofts DCOM (gedeeltelijk gebaseerd op DCE) en CORBA.
Tegenwoordig wordt er meer en meer gebruikgemaakt van XML als IDL en HTTP als netwerk protocol. Het grote voordeel van deze manier van werken, beter gekend als webservices, is de eenvoud en standaardisatie: XML en HTTP zijn algemeen erkend in de meeste moderne besturingssystemen. Een voorbeeld van zo een systeem is SOAP, afkomstig van XML-RPC.
[bewerk] Externe links
- RFC 1057 - Remote Procedure Call Protocol specificatie: Versie 2 (Engels)
- RFC 1831 - Remote Procedure Call Protocol Specificatie: Versie 2 (Engels)
[bewerk] Zie ook
| Bronnen en referenties: |
|
Engelstalig Wikipedia artikel over Remote procedure calls (Wikipedia) |
