Schepen
Van Wikipedia
Een schepen (meervoud schepenen; Frans: échevin, Duits: Schöffe) is een openbaar bestuurder binnen een Belgische gemeente. Alle verhoudingen in acht genomen is de functie te vergelijken met de functie van minister in de federale of gewestelijke politiek. De schepen maakt deel uit van het college van burgemeester en schepenen.
[bewerk] Ontstaan
Het woord schepen is waarschijnlijk ontstaan uit het Latijnse begrip scabinus (lid van een schepenbank). De schepen was een lid (ambtenaar) van een college van oordeelvoorstellers (oordeelvinders) die op rechtzittingen van het volksgerecht (ding) hun oordeel uitspraken. Dit oordeelvoorstel werd al dan niet bevestigd door verplicht aanwezige volksgenoten. Later verviel de verplichte bijwoning (dingplicht) door de volksgenoten bij een rechtzitting en stelde het college van schepenen het oordeel vast. In de Nederlanden kende men de term schepen en schepenbanken van de Middeleeuwen tot 1796 (einde van het Ancien Régime).
[bewerk] Kiesprocedure schepenen
Het aantal hedendaagse schepenambten hangt af van het inwonertal van een gemeente. Het nieuwe gemeentedecreet in Vlaanderen bepaalt voortaan alleen maar een maximumaantal. Elke schepen heeft zijn eigen portefeuille.
De schepenen worden door en uit de gemeenteraadsleden verkozen. Zij moeten dus voldoen en blijven voldoen aan alle voorwaarden om verkiesbaar te zijn zoals voor een gemeenteraadslid wordt verondersteld. Voor de verkiezingen van 2000 dienden zij de Belgische nationaliteit te bezitten, maar vanaf 2006 vervalt deze voorwaarde.
De schepenen worden verkozen tijdens de installatievergadering van de nieuwe gemeenteraad. De stemming is geheim. De personen die verkozen worden met een absolute meerderheid (dit wil zeggen meer dan de helft), worden automatisch verkozen tot schepen.
In Nederland wordt een schepen wethouder genoemd. De term schepen was in Nederland vóór 1795 wel gebruikelijk als dorps- of stadsbestuurder. Schepenbank was het oude woord voor het lokale bestuur, met inbegrip van de plaatselijke rechtspraak.
