Schneider's skink
Van Wikipedia
| Schneider's skink | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Eumeces schneideri Daudin, 1802 |
Schneider's skink (Eumeces schneideri), ook wel langpootskink genoemd, is een forse hagedis van 30 tot 35 cm uit de familie skinken (Scincidae).
[bewerk] Indeling
Een vroegere ondersoort wordt nu als aparte soort gezien: E. algeriensis, de berberskink, mist een gele streep op elke flank van kop tot staart en heeft zwarte schubben met witte vlekken, en E. schneideri niet. Verreweg de meeste (maar liefst 40 van de 44) soorten uit het geslacht Eumeces zijn zeer recentelijk in het geslacht Plestiodon geplaatst. Deze soort is een van de vier die nog steeds onder Eumeces wordt ingedeeld.
[bewerk] Algemeen
Schneider's skink heeft een witte buik, rood-grijze rug met orange en zwarte vlekjes, zwarte flankstreep en glanzende schubben. Het voedsel bestat uit insecten en kleine slakjes, en af en toe fruit en planten. De skink komt voor in droge gebieden met zanderige biotopen in Noord-Afrika en Centraal Azië. Deze soort houdt zich grotendeels ondergronds op en komen enkel boven om te jagen. De mannetjes zijn behoorlijk driftig in de paartijd, en er wordt druk gepaard; enkele malen per dag gedurende een paar weken. De skink kan flink bijten en afwachten tot hij loslaat is de enige remedie.
