Sidewinder
Van Wikipedia
| Sidewinder | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Crotalus cerastes Hallowell, 1854 |
De sidewinder (Crotalus cerastes) is een slang uit de familie adders (Viperidae), en de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).
Inhoud |
[bewerk] Naamgeving
Deze slang wordt ook wel gehoornde ratelslang genoemd en er is een andere slangensoort die qua Nederlandse en wetenschappelijke naam erg op deze soort lijkt; de hoornadder (Cerastes cerastes). Deze laatste soort is echter geen groefkopadder, maar een echte adder (onderfamilie Viperinae), en heeft twee zeer lange 'hoorns' boven de ogen. De sidewinder heeft hier wel kleine puntige uitsteekseltjes maar deze blijven veel kleiner. De naam sidewinder komt uit het Engels en betekent letterlijk zijkantkronkelaar naar de vreemde manier van voortbewegen van de slang. Deze naam wordt in wel meer talen gebruikt voor deze slang, die behoort tot het geslacht van de ratelslangen.
[bewerk] Algemeen
De sidewinder wordt niet groot en blijft meestal onder de 70 centimeter, het is een van de kleinere ratelslangen. Het voedsel bestaat uit allerlei zoogdieren en andere reptielen zoals hagedissen. Gedurende de lente is de slang dagactief, de rest van het jaar meestal nachtactief. Het verspreidingsgebied omvat het zuiden van de Verenigde Staten en Mexico, en het habitat bestaat uit kurkdroge en hete zandwoestijnen waar het zelfs voor de meeste reptielen te heet is.
[bewerk] Voortbeweging
Deze naam slaat op de manier van voortbewegen, hoewel het niet de enige soort ratelslang is die zich op deze manier kan verplaatsen. Deze slang leeft in zeer hete woestijnen, en om zo min mogelijk contact te maken met de grond, waardoor hij overhit kan raken, heeft deze soort een unieke manier van voortbewegen ontwikkeld. Het lichaam lijkt namelijk een zijwaartse beweging te maken, maar komt toch vooruit; door de spieren te gebruiken tilt de slang als het ware zichzelf op maar de oppervlakken die het zand raken worden juist omlaag geduwd. Ook kan de slang relatief snel opwaarts over het zand bewegen, de 'normale' zig-zag beweging van alle andere slangen werkt niet op een beklimming van het rulle zand. Hierbij worden vreemde, J-vormige afdrukken achtergelaten in het zand. Er zijn drie ondersoorten, die uiterlijk allemaal iets verschillen.
[bewerk] Beschrijving
De kleur is bruin, meestal zandkleurig tot beige met op het midden van de rug een rij bruine tot rode vlekken, aan de zijkanten hiervan enkele veel kleinere vlekken, die allemaal zwartomrand zijn en soms samenvloeien en grillige strepen vormen. Ook aan de zijkanten van de massieve kop zitten vlekken, en de staartput waar de ratel zit is zeer donkerbruin tot zwart. Deze soort is net zoals alle andere ratelslangen erg giftig maar waarschuwt voor een aanval door met de staartsegmenten te ratelen. Deze bestaan uit hoornige huidresten; de slang vervelt over het hele lijf, maar niet de ratel waardoor deze na iedere vervelling groter wordt, en jonge dieren hebben een heel kleine ratel.
Het is een van de weinige slangen die de ogen kan sluiten. Geen enkele slangensoort heeft oogleden, maar wel een doorzichtige schub over het oog die mee-vervelt. De sidewinder, die zich ingraaft als het te heet wordt maar ook ingegraven op prooien loert, heeft boven ieder oog een klein hoorntje. Als hij aan het graven is, drukt de hoorn iets naar beneden waardoor de oogschubben weggedrukt worden en de ogen niet kunnen beschadigen door het zand.
