Simeon ten Holt
Van Wikipedia
Simeon ten Holt (Bergen (Noord-Holland), 24 januari 1923) is een Nederlandse componist. Hij is een zoon van de schilder Henri F. ten Holt.
[bewerk] Levensloop
Na zijn studie bij de Bergense componist Jacob van Domselaer vertrok Ten Holt in 1949 naar Parijs waar hij aan de École Normale lessen volgde van Arthur Honegger en Darius Milhaud.
In 1954 keerde hij terug naar Bergen. In de loop van de jaren vijftig componeerde hij Bagatellen en een aantal stukken volgens de door hemzelf ontwikkelde diagonaalgedachte: de Diagonaalsuites.
Vanaf 1961 raakte Ten Holt onder de invloed van het serialisme. Cyclus aan de waanzin (1961) was daarvan de eerste uiting. Tevens publiceerde hij artikelen in het tijdschrift Raster, was hij actief in het Bergense kunstleven en experimenteerde hij met elektronische muziek en muziektheater.
[bewerk] Canto ostinato
In de jaren zeventig zwoer Ten Holt de seriële methode af. Hij werkte vervolgens jarenlang aan Canto ostinato (voltooid in 1979): een avondvullend stuk voor twee tot vier piano's waarin veel beslissingen aan de musici worden overgelaten. Het stuk bereikte een breed publiek. Van de cd die Polo de Haas en Kees Wieringa in 1996 van Canto Ostinato maakten werden meer dan 15.000 exemplaren verkocht (een unicum voor een Nederlandse componist van 'serieuze muziek'). In 2005 nam het Piano-Ensemble het voltallige werk op voor meer vleugels.
Volgens dezelfde op herhaling en tonaliteit gebaseerde gedachte ontstonden in de loop der jaren meer lange pianostukken: Lemniscaat (1983), Horizon (1985), Incantatie IV (1990) en Méandres (1999). Ten Holt noemde de stukken afspiegelingen van zijn eigen innerlijk, in tegenstelling tot de formalistische werken die hij vóór Canto Ostinato schreef.
Uitvoeringen van de werken waren niet zelden totaalevenementen waarbij zowel de pianisten als het publiek elkaar, vanwege de mogelijkheid om een stuk uren te laten duren, aflosten. Een uitvoering van Lemniscaat in Bergen nam bijvoorbeeld bijna een etmaal in beslag. Het stuk werd op diverse ongebruikelijke locaties uitgevoerd — onder meer in de hal van het Rotterdamse Centraal Station.
