Smeekschrift

Van Wikipedia

Het Smeekschrift der Edelen was in de Nederlanden tijdens het voorspel van Tachtigjarige Oorlog, een verzoekschrift dat ongeveer 200 ongewapende edelen, verenigd in het Eedverbond der Edelen onder leiding van Hendrik van Brederode, op 5 april 1566 aanboden aan de landvoogdes Margaretha van Parma. Aanzet was om op een vreedzame wijze de verzachting van de plakkaten te verzoeken.

Tijdens de aanbieding van het smeekschrift werden de edelen voor het eerst 'geuzen' genoemd. Het "succes" van de actie had tot gevolg dat de calvinisten zich voortaan openlijk konden manifesteren (zgn. hagepreken).

Het Smeekschrift had voorts, evenals het tweede Smeekschrift (30 juli 1566) en het derde (februari 1567), geen enkel praktisch resultaat.