Smulbos
Van Wikipedia
Het Smulbos (eigenlijk Bos om van te Smullen) is een bos waarin men traditionele lekkernijen als bessen, wilde paddenstoelen, en tamme kastanjes kan plukken. Het begrip werd begin april 2004 in Nederland geïntroduceerd door Thomas van Slobbe, directeur van de stichting wAarde.
Het was een idee van Geldersch Landschap en de stichting wAarde met als doel in Nederland de zintuiglijke beleving van natuur te bevorderen. Het eerste smulbos zou in de buurt van Nijmegen of Arnhem komen, hoewel Geldersch Landschap aangaf dat nog niet voor een locatie was gekozen. Het was de bedoeling om de komende jaren op meer plekken in Nederland een smulbos aan te leggen.
In het smulbos zouden allerlei vruchten- en notenbomen worden geplant, en eetbare paddenstoelen. In een persbericht gaf Geldersch Landschap aan dat enkele allochtonen in gesprekken met de stichting wAarde hadden aangegeven dat ze mogelijkheden misten om in de Nederlandse natuur eetbare noten, vruchten, bessen, paddenstoelen te plukken of te verzamelen. De Pluk-de-Dag-picknick zou een jaarlijks terugkerend, landelijk evenement moeten worden.
Het dagblad De Telegraaf publiceerde op 6 april 2004 als eerste over het idee. Hoewel in het artikel zelf werd vermeld dat het ging om bossen waarin zowel allochtonen als autochtonen welkom zouden zijn - de stichting wAarde noemde dit "multiculturele waardering van natuur en milieu" - kopte de krant: Smulbos speciaal voor allochtonen Een stortvloed aan kritiek was het gevolg, niet in de laatste plaats van allochtonen zelf. Het LPF-kamerlid João Varela sprak van een "apenbos". Pogingen van de stichting wAarde om de onjuiste berichtgeving te corrigeren hadden geen resultaat.
In de top-tien van nieuwe Nederlandstalige woorden van 2004 staat 'smulbos' op de vierde plaats, na 'fraudeland', 'superministerraad, en megaministerraad'.
[bewerk] Externe links
Bronnen en referenties: |
Voor een gedeelte van dit artikel is gebruikgemaakt van Thomas van Slobbe Tóch staat het 'smulbos' als een huis Trouw 30 december 2004. |