Soechoj Su-9
Van Wikipedia
|
|
|
|---|---|
| Rol: | onderscheppingsjager |
| Bemanning: | een |
| Varianten: | Su-9, Su-9U |
| Stukprijs: | |
| Status | |
| Eerste vlucht: | 1956 |
| Aantal gebouwd: | 1.100 |
| Gebruik: | Sovjet-Unie |
| Afmetingen | |
| Lengte: | 17,37 m |
| Hoogte: | 4,88 m |
| Spanwijdte: | 8,43 m |
| Vleugeloppervlak: | 34 m² |
| Gewicht | |
| Leeggewicht: | 8.620 kg |
| Brandstofgewicht: | kg |
| Wapenlast: | kg |
| Startgewicht: | 13.500 kg |
| Max. gewicht: | kg |
| Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
| Krachtbron | |
| Motor(en): | 1× Lyulka Al-7 turbojet |
| Propeller(s): | |
| Stuwkracht: | 90 kN |
| Vermogen: | kW |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid: | |
| Topsnelheid: | Mach 2,0 ; 2.135 km/h |
| Klimsnelheid: | {{{Klimsnelheid}}} m/s |
| Vliegbereik: | 1.125 km |
| Actieradius: | km |
| Dienstplafond: | 16.760 m |
| Bewapening | |
| Boordgeschut: | |
| Ophangpunten: | |
| Bommen: | |
| Raketten: | 4× K-5 (AA-1 Alkali) lucht-luchtraketten |
| Luchtvaartportaal | |
De Soechoj Su-9 (NAVO-Codenaam: Fishpot) was een eenmotorige raketbewapende onderscheppingsjager, ontwikkeld door Soechoj in de Sovjet-Unie.
[bewerk] Ontwikkeling
De Su-9 kwam voort uit aerodynamische studies door TsAGI, het Sovjet aerodynamische centrum, tijdens de Koreaanse Oorlog, welke een aantal aerodynamisch optimale jager-ontwerpen ontwikkelde. Het ontwerp vloog voor het eerst in 1956 als het T-405 prototype. De Su-9 werd tegelijkertijd ontworpen met de Su-7 Fitter, en beiden werden voor het eerst door het Westen gezien op de Tushino Luchtvaartdag op 24 juni 1956, waar de Su-9 de aanduiding Fitter-B kreeg. De SU-9 kwam in 1959 in dienst.
De totale productie van de Su-9 lag op ongeveer 1.100 toestellen. Er wordt gedacht dat er een aanatal Su-9's zijn opgewaardeerd tot Su-11 Fishpot-C. Geen enkele werd er geëxporteerd naar andere landen, ook niet binnen het Warschaupact. De Su-9's en Su-11's werden tijdens de jaren '70 uit dienst genomen. Sommigen werden gehouden als testobjecten of omgebouwd tot afstadbestuurbare doelen. De Su-9 werd opgevold door de verbeterde Su-11 en de veel betere Su-15 Flagon en MiG-25 Foxbat.
Op 4 september 1962 zette Vladimir Sergeievitch Ilyushin een nieuw wereldrecord voor absolute hoogte op 28.852 m, met een aangepaste Su-9, aangeduid T-431 door het bureau. In november van datzelfde jaar zette Ilyushin nog een aantal snelheids en hoogterecords neer in hetzelfde toestel.
[bewerk] Ontwerp
De romp en staartvlakken leken erg op die van de Su-7, maar in tegenstelling tot de pijlstandvleugels van dat toestel had de Su-9 een 53° deltavleugel. Hij had verder ook een aantal Soechoj-details, zoals de de luchtremmen aan de achterkant van de romp en dezelfde Lyulka AL-7 turbojet en neusinlaat als de Su-7. De kegel in de neus bevat de radar.
De Su-9 werd ontwikkeld uit eerder werk aan een ontwikkelingstoestel, aangeduid T-3, waaraan de Su-9 vrijwel identiek was. Intern bij Soechoj was de Su-9 bekend als de T-43.
De Su-9 kreeg een deltavleugel vanwege de lagere weerstand bij supersonische snelheden. het grotere volume zorgde ook voor een grote brandstofcapaciteit in vehouding tot de Su-7. De Su-9 was in staat tot Mach 1,8 op hoogte of ongeveer Mach 1,14 met raketten. De brandstof-gewichtverhouding was echter minimaal, waardoor de actieradius niet al te groot was. Verder waren de rotatiesnelheden nog hoger dan die van de Su-7, welke al hoog waren met 360 km/h. In tegenstelling tot de Su-7, die zware besturingsorganen had maar makkelijk te besturen was, had de Su-9 lichte en responsieve bediening, maar was onvergeeflijk bij een fout van de piloot.
De Su-9 had een primitieve R1L radar (NAVO-Codenaam High Fix) in de neus en was bewapend met vier Kaliningrad K-5 lucht-luchtraketten. In tegenstelling tot de Su-7 en de latere Su-15 had geen Su-9 een kanon, al waren er twee pylonen onder romp gereserveerd voor extra tanks.
Een tweezits trainertoestel, aangeduid Su-9U, werd ook in een gelimiteerd aantal gebouwd (ongeveer 50 toestellen). Het kreeg de NAVO-Codenaam Maiden. Het had volledige bewapening en radarsysteem in beide cockpits, waardoor de leerlingen alle aspecten van onderscheppingsmissies konden oefenen, maar doordat de de tweede zitplaats de brandstofverhouding nog verder verslechterde, was hij niet geheel inzetbaar in de strijd.
