Soepschildpad
Van Wikipedia
| Soepschildpad | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Chelonia mydas Linnaeus, 1758 |
De soepschildpad of groene zeeschildpad (Chelonia mydas) is een grote schildpaddensoort uit de familie zeeschildpadden (Cheloniidae). Het is de enige soort in het geslacht Chelonia.
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
Het schild van de schildpad wordt maximaal anderhalve meter lang en het dier kan 200 kilo zwaar worden. De soepschildpad leidt een zwemmend bestaan in de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, en komt soms in de Noordzee terecht, waar hij eigenlijk niet thuishoort; de schildpad leeft in warmere wateren, en komt alleen aan land om eieren af te zetten. De soepschildpad kan al zwemmend een snelheid van 40 km/u bereiken. Ze eten waterplanten, met name zeegras-soorten. Jongere dieren eten ook dierlijk materiaal.
[bewerk] Beschrijving
De soepschildpad is het makkelijkst te herkennen aan het schuin aflopende schild en de typische nettekening op de kop en poten, die echter met de jaren vervaagt. Het schild is grijsblauw tot bruin en de buik wit. De poten zien eruit als roeispanen en de voorpoten zijn veel sterker dan de achterpoten, een familietrekje van de Cheloniidae. De jongen komen massaal uit en zijn bruin met een zeer ruw schild en naar verhouding grote kop en poten. Het grootste deel van de juvenielen wordt binnen korte tijd uur opgegeten door roofvissen en meeuwen die de jongen opwachten bij de waterlijn.
[bewerk] Gevaren
Zeeschildpadden staan niet bekend om hun agressiviteit. Toch zijn er wel eens mensen gebeten door deze soort. Waarschijnlijk komt dat omdat het dier bijziend is, want een volwassen exemplaar heeft geen echte vijanden meer. Een zwemmende mens wordt soms voor potentiële partner aangezien, en soepschildpadden hebben de gewoonte elkaar speels te bijten voor de paring, wat bij mensen tot verwondingen kan leiden.
[bewerk] Behoud
De soepschildpad is erg traag op het land bij de eiafzet, en is dan niet moeilijk te vangen. Dit ene kwetsbare moment per jaar is de soepschildpadden al bijna fataal geworden. Het vlees en de eieren van deze soort worden als sinds lange tijd als ware delicatesse beschouwd, wat er toe heeft geleid dat de schildpad rond 1970 vrijwel uitgestorven was. Ook (plaatselijke over)bevissing en milieuvervuiling droegen een steentje bij. Dankzij vele natuurprogramma's, onder andere van het Wereld Natuur Fonds, is het tij langzaam gekeerd en tegenwoordig zijn de aantallen schildpadden nog wel kwetsbaar, maar balanceren niet meer op de rand van uitsterving.
Op de foto hiernaast wordt een jonge schildpad uitgezet, waarschijnlijk een soep- of karetschildpad. Een van de maatregelen voor het behoud van deze soort is het vangen van jonge dieren die net uit het ei kruipen en deze een tijdje op te kweken en ze na enkele maanden uit te zetten, zodat de overlevingskans al vele malen groter is. Het exemplaar op de foto is al te groot voor een aantal vissen en vogels.
De schijfwereld uit de boeken van Terry Pratchett rust op een gigantische soepschildpad.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Chelonia mydas op Wikimedia Commons. |
