Staatsveiligheid (België)
Van Wikipedia
Voor Nederland zie Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst.
De staatsveiligheid of de veiligheid van de staat heeft in de eerste plaats aanleiding gegeven tot het opsommen van een aantal strafbare feiten in het Belgische Strafwetboek (art. 101-136). Dat gaat onder meer over aanslagen tegen de Koning en de regering, aanslagen tegen de uitwendige veiligheid, bijvoorbeeld het opnemen van de wapens of spioneren voor de vijand, en aanslagen tegen de inwendige veiligheid, bijvoorbeeld het organiseren van burgeroorlog, verwoesting, mensenslachting of plundering. Onder de inwendige veiligheid valt ook het verbod op privé-milities.
De Staatsveiligheid, officieel de Dienst voor de Veiligheid van de Staat, is de afdeling van de Federale Overheidsdienst Justitie, die instaat voor binnenlandse veiligheid. Hij houdt zich vooral bezig met het vergaren van inlichtingen, observeren en begrijpen van fenomenen, om deze daarna door te spelen aan administratieve, politieke of gerechtelijke autoriteiten indien deze een bedreiging vormen. De Veiligheid van de Staat vergaart inlichtingen in de volgende gebieden: ideologisch extremisme, georganiseerde misdaad, islamradicalisme, schadelijke sektarische organisaties, contraspionage, proliferatie, terrorisme en de bescherming van het wetenschappelijk en economisch potentieel. Drugsdelicten behoren niet tot de bevoegdheid van de Sûreté.
Daarvoor gebruiken ze onder andere human intelligence (HUMINT), informanten die niet in de gerechtelijke dossiers voorkomen, om hen te beschermen. Het is niet toegestaan zonder gerechtelijk bevel telefoons af te luisteren. Wel zijn bedrijven verplicht om gedurende 1 jaar de gespreksinformatie op te slaan (tijd, plaats, duur).
De sectie "Persoonsbescherming" zorgt voor de bescherming en beveiliging van bezoekende staats- en regeringsleiders, bedreigde politici en bepaalde ambassadeurs van "gevoelige" landen.
Het voormalige hoofd van de dienst Koen Dassen heeft recent ontslag genomen .Het hoofdkantoor bevindt zich in Brussel, maar er is zijn ook afdelingen in Antwerpen, Bergen, Luik, Charleroi, Hasselt, Brugge en Gent. De sterkte van de dienst wordt op zo'n 400 personen geschat, maar het laatste jaar werden enkele tientallen nieuwe krachten aangetrokken.
Toezicht op de Staatsveiligheid wordt uitgeoefend door de Vaste Commissie voor toezicht op de veiligheidsdiensten (Comité I), die afhangt van het Parlement; voorzitter van de Commissie is dhr. Delepierre. Dezelfde commissie houdt ook toezicht op de ADIV, de inlichtingendienst van de Belgische Krijgsmacht.
In 2005 vierde de Veiligheid van de Staat haar 175ste verjaardag met een tentoonstelling, "Undercover", die plaatsvond in het Rijksarchief, en een publicatie van Politeia waarin academici en analisten van de V.S. bijgedragen hebben. (zie hieronder)
Eén jaar later, sloeg de staatsveiligheid een modderfiguur omdat de extreemlinkse Turkse activiste Fehriye Erdal één dag voor haar veroordeling wegens terroristische activiteiten, kon ontsnappen aan de agenten van de dienst.
[bewerk] Verder lezen
- P. Ponsaers, M. Cools, K. Dassen, R. Libert (eds) "De Staatsveiligheid : essays over 175 jaar Veiligheid van de Staat", Politeia, 2005.
