Stekelstaartkangoeroes
Van Wikipedia
Stekelstaartkangoeroes | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Teugelstekelstaartkangoeroe (Onychogalea fraenata) |
|||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Onychogalea J.E. Gray, 1841 |
|||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||
Macropus unguifer Gould, 1841 |
'Stekelstaartkangoeroes (Onychogalea) vormen een geslacht van kangoeroes dat voorkomt in de droge delen van Australië. Het belangrijkste onderscheidende kenmerk is de aanwezigheid van een stekel in de vacht van de staart. Het zijn kleine kangoeroes met witte strepen op de wangen en heupen en grote oren. Ze zijn solitair en 's nachts actief. Overdag slapen ze in een leger in dichte vegetatie. Ze eten planten als gras en kruiden.
Er zijn drie soorten:
- Teugelstekelstaartkangoeroe (Onychogalea fraenata) (vroeger in de binnenlanden van Zuidoost-Queensland tot Noordwest-Victoria; nu uitgestorven behalve in Queensland)
- Zuidelijke stekelstaartkangoeroe (Onychogalea lunata) (uitgestorven; vroeger in de binnenlanden van Australië)
- Noordelijke stekelstaartkangoeroe (Onychogalea unguifera) (droge delen van het noorden van Australië)
[bewerk] Literatuur
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X