Theezakje
Van Wikipedia
Een theezakje is een papieren zakje, gevuld met gedroogde theebladeren. Aan het theezakje kan een een draadje bevestigd zijn waarmee het zakje uit het water van een theepot kan worden gehaald. Het is de industriële vorm van het thee-ei.
Het theezakje is toevallig uitgevonden door de New Yorkse groothandelaar Thomas Sullivan. In 1904 stegen de prijzen van tinnen blikken aanzienlijk. Daarom besloot Sullivan om de thee-monsters in kleine zijden zakjes naar zijn klanten te sturen. De klanten hadden niet in de gaten dat ze de thee uit het zakje moesten halen en deden de thee met zakje en al in het water. Het bleek nog goed te werken ook. Het theezakje heeft de theecultuur sindsdien wereldwijd veranderd.
Omdat de thee, naarmate de theebladeren langer in het water zijn steeds meer cafeïne bevat en bitter zal gaan smaken, is het zaak de bladeren tijdig te verwijderen. Met een theezakje is dat erg eenvoudig. Volgens sommige theedrinkers kan het papier ook de smaak gaan beïnvloeden.
Eénkopsbereidingen worden steeds populairder. In dit geval zal men ook het zakje de tijd moeten gunnen om te trekken volgens de traditionele methode, waarbij het zakje eerst in het kopje gedaan dient te worden alvorens hier heet water in te schenken. Dit voorkomt dat men alleen water krijgt met een kleurtje en niet de geurige kruidige smaak. Om het natte zakje niet op het schoteltje of de tafel te hoeven leggen, zijn speciale bordjes in omloop.
Tegenwoordig zijn theezakjes in een veelheid aan smaken te verkrijgen.
