Theodoor de T'Serclaes de Wommersom
Van Wikipedia
Baron, later graaf Théodore Emile Dominique Charles Ghislain de T'Serclaes de Wommersom (Brussel, 28 augustus 1809 – Gent, 25 mei 1880) was een Belgische diplomaat en politicus. Hij streed actief mee in de Belgische revolutie van 1830, waarvoor hij later het IJzeren Kruis kreeg. Hij was secretaris-generaal van het ministerie van buitenlandse zaken (1837-1847). Hij was buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister van de Belgische koning in Oostenrijk (1835-1839) en Duitsland (1839-1857). Hij zetelde in de kamer van volksvertegenwoordigers vanaf 1847. Op 2 juli 1840 huwde hij Marie Anne de Beollay, met wie hij 8 kinderen kreeg. Koning Leopold I van België verleende hem in 1855 de titel van Graaf. Van 1857 tot 1871 was hij gouverneur van de provincie Limburg, en van 1871 tot 1879 gouverneur van Oost-Vlaanderen.
Hij kreeg verschillende onderscheidingen, onder meer die van Grootofficier in de Leopoldsorde, evenals verschillende buitenlandse eretekens. Hij was een devoot man; na zijn dood werd hij begraven in de familiekelder in Wommersom, maar in zijn testament had hij de wens uitgedrukt dat zijn hart in een koperen koffertje zou bewaard worden in de basiliek van Scherpenheuvel. Een speciale tegel in de basiliek geeft deze plaats aan.
| Voorganger: Pierre de Schiervel |
Provinciegouverneur van Limburg 1857-1871 |
Opvolger: Pierre de Decker |
| Voorganger: Edouard De Jaegher |
Provinciegouverneur van Oost-Vlaanderen 1871-1879 |
Opvolger: Léon Verhaeghe de Naeyer |
| Bronnen en referenties: |
|
Biographie generale des belges morts ou vivants, Brussel, 1849. |
