Traditioneel satanisme
Van Wikipedia
Het traditioneel satanisme, ook wel theïstisch satanisme genoemd, is de religieuze verering van Satan (Hebr: tegenstander, aanklager). Satan, die vaak aangeroepen wordt onder de naam Azazel, wordt door aanhangers niet gezien als een personificatie van het pure kwaad.
De naam Azazel treffen we aan in Leviticus 16:10. Daarin staat beschreven: Maar de bok die door het lot aan Azazel is toegewezen zal levend voor den Heer geplaatst worden, om verzoening voor hem te bewerken, ten einde hem zo naar Azazel in de woestijn te zenden.
Dit bijbelvers refereert aan de Joodse feestdag Jom Kippoer (Grote Verzoendag). Het was op deze plechtige dag dat er twee geitenbokken werden gekozen. Een werd er geofferd aan Jahwe; de andere werd symbolisch belast met de zonden van het volk Israël om vervolgens als een zondebok in de woestijn te worden gezonden waar Azazel zou huizen. Het is in dit ritueel waarin wij voor het eerst de associatie aantreffen van de duivel met de geitenbok. Zo wordt Azazel beschouwd als de oudst bekende naam die wordt toegeschreven aan wat tegenwoordig Satan of de duivel wordt genoemd.
Inhoud |
[bewerk] Satan als muze
Satan-Azazel wordt vereerd als een muze van de beschaving. Hij/zij wordt gezien als een incarnatie van de slang in de Hof van Eden, die het mensdom zegende met de verboden vrucht van de boom der kennis, om zo het mensdom te verlossen uit zijn kooi van onwetendheid. De verboden vrucht verschaft kennis van goed en kwaad aan iedereen die er van snoept. Het goede kennen kan alleen maar goed zijn, het kwade ook, want als men het kwade kan herkennen, kan men deze ook bestrijden ("Ken uzelf en uw vijand; wanneer u beide kent, kunt u zeker de overwinning behalen, kent u alleen uzelf, dan loopt u een redelijk risico, kent u noch uzelf noch uw vijand, heeft u een groot probleem" — Sun Tzu (zelf geen satanist)).
Bovendien leert men pas het leven te waarderen als er de mogelijkheid is iets kostbaars te verliezen. Het paradijselijke Eden had voor het mensdom geen enkele betekenis zonder daarbij de andere zijde – de pijn, de ellende, het verraad – te leren kennen. Kennis van goed en kwaad wordt hierbij gezien als een noodzakelijkheid voor de ontwikkeling van een sterk karakter. Het eten van de verboden vrucht was door Jahwe ten strengste verboden. Waarschijnlijk om de reden dat als het mensdom zou evolueren naar een hogere graad van bewustzijn, zij zijn ware aard zouden kunnen zien en hem de rug zouden toekeren. Met dit in gedachten trekt men de conclusie dat de “zondeval” eigenlijk voortkwam uit een daad van medeleven, en niet uit haat of jaloezie. Satan-Azazel bracht de verlichting. Hij/zij riskeerde de toorn van God en werd uiteindelijk uit de hemel verbannen zodat de mensen in vrijheid konden leven. Zo bekeken heeft Satan-Azazel een groot persoonlijk offer gebracht.
[bewerk] Satan-Azazel tegen ha-satan
Er wordt in het traditioneel/theïstisch satanisme een onderscheid gemaakt tussen Satan-Azazel, de Tegenstrever van Jahwe, en ha-satan, een engel of leugengeest in de hofhouding van Jahwe, of een gedaante die Jahwe aanneemt wanneer Hij het mensdom onwelvallig is. Zo verleidt ha-satan koning David tot het houden van een volkstelling, en roept hiermee de toorn van Jahwe over hem en zijn volk, wat Jahwe een excuus geeft om talloze onschuldige omstanders van het volk Israël te straffen. Het is ook ha-satan die met de goedkeuring van Jahwe de gelovige Job kwelt met verschrikkelijke rampen en kwalen teneinde zijn geloof in God op de proef te stellen. Satan-Azazel en ha-satan worden dan ook gezien als twee totaal verschillende entiteiten.
[bewerk] Samael en Lilith
Satan-Azazel heeft twee voornamelijke emanaties. Een mannelijke emanatie, gesymboliseerd door de demoon Samael, en een vrouwelijke, Lilith. Lilith was volgens een traditie de eerste vrouw van Adam. Zij was, net als haar man, geschapen uit het stof der aarde en eiste om deze reden dezelfde rechten als haar man. Adam deed bij God zijn beklag hierover, en God schiep Eva uit de rib van Adam zodat zij wel onderdanig was aan haar man. Lilith werd uit het paradijs verbannen en baarde in een grot kinderen die waren verwekt door de demoon Samael. Samael en Lilith worden meestal opgevat als uitvloeiingen van een en dezelfde bron, Satan.
Lilith wordt vereerd als een krachtig feministisch symbool. Niet alleen door traditioneel/theïstische satanisten, maar ook door sommige stromingen in het eclectische paganisme, wicca, en een aantal etnisch joodse feministes. Bij laatstgenoemde groepen wordt echter geheel de connectie met het satanisme ontkend, terwijl traditioneel Lilith wordt gezien als de gemalin van Satan.
