Vervelling

Van Wikipedia

Vervelling of ecdysis is bij dieren met een uitwendig skelet een noodzakelijk proces om te kunnen groeien: het vel wordt op den duur voor het dier te klein. Het dier kruipt dan uit het oude vel, en heeft dan een poos een zacht rekbaar vel dat het zoveel mogelijk opblaast en uitrekt tot het hard wordt, waarna er ruimte voor nieuwe groei is. In de periode net na de vervelling is het dier dus extra kwetsbaar en zal zich normaal gesproken verborgen houden en niet eten.

Geleedpotigen, zoals spinnen, kreeftachtigen, teken en insecten vervellen om te kunnen groeien. Sommige diersoorten hebben een bepaald vast aantal vervellingen en groeien daarna niet meer; andere blijven hun leven lang doorgroeien en vervellen.

Ook onder gewervelde dieren komt vervelling voor; hierbij zijn het vooral de slangen die in een keer uit hun oude huid kruipen, die meestal als 1 stuk achterblijft. Bij hagedissen laat de oude huid meer in stukken los.

De term vervelling wordt ook wel eens bij mensen gebruikt, bijvoorbeeld na het verbranden van de huid door onbeschermde blootstelling aan de zon. Hierbij raakt de buitenste laag van de huid beschadigd, en laat vervolgens los.