Victor Westhoff
Van Wikipedia
Victor Westhoff (12 november 1916 - 12 maart 2001) was een Nederlandse bioloog. Hij werd vooral bekend door zijn bijdragen aan de vegetatiekunde en de natuurbescherming. Hij schreef samen met Den Held het boek De plantengemeenschappen in Nederland dat binnen de vegetatiekunde als "Westhoff en Den Held" een begrip werd. Voorts heeft hij het natuurbeheer in Nederland theoretisch onderbouwd en er richting aan gegeven.
Victor ("Vic.") Westhoff kreeg zijn opleiding als vegetatiekundige voor een deel bij de Zwitser Josias Braun-Blanquet in Montpellier, die de basis legde voor de Frans-Zwitserse school waartoe ook Westhoff behoorde. Andere leermeesters zijn Meijer-Drees en De Leeuw. Hij promoveerde op de plantengemeenschappen die langs de kust te vinden zijn. Samen met Meltzer schreef hij het eerste Nederlandstalige plantensociologische handboek. Hij was van 1943 tot 1947 hoofd van de afdeling Landschapsverzorging van de ANWB. Daarna werd hij wetenschappelijk medewerker aan het Laboratorium voor plantensystematiek en plantengeografie van de Landbouwhogeschool (Wageningen), vervolgens Hoofd van de afdeling Botanie en plaatsvervangend directeur van het Rijksinstituut voor Veldbiologie ten behoeve van het Natuurbehoud. Ten slotte werd hij hoogleraar in de vegetatiekunde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen van 1967 tot 1981. In 1969 verscheen het boek Plantengemeenschappen in Nederland, dat hij samen met de student-assistente Den Held schreef. Vanaf 1995 verscheen het vijfdelige werk De vegetatie van Nederland, dat Westhoff en Den Held moest vervangen. Ook daaraan leverde hij bijdragen.
Op het terrein van natuurbescherming was hij lange tijd een autoriteit. In augustus 1945 hield hij in Drachten voor de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN) een rede over het natuurbeheer in Nederland. De NJN was het namelijk oneens met de economische exploitatie van natuurgebieden door Natuurmonumenten en zorgde daarbij voor roerige ledenvergaderingen. De rede van Westhoff betekende een ommekeer in dit conflict. Westhoff legde uit dat de natuurwaarden in Nederland vooral gebonden zijn aan bepaalde oude vormen van agrarisch beheer. Hierbij ontstaan zogenaamde half-natuurlijke gemeenschappen en daar worden de zeldzaamheden in gevonden. Natuurbeheer dient dat oude agrarische beheer na te bootsen om de half-natuurlijke gemeenschappen in stand te houden. Zo leverde hij de basis voor de Klassieke Natuurbeschermingsvisie die tot ver in de jaren 70 dominant bleef. Ook bij verdere ontwikkeling van deze visie was hij erg belangrijk.
Rond 1973 schreef hij het driedelig werk Wilde Planten dat een uitvoerige beschrijving geeft van vegetaties en planten in Nederlandse landschappen. Hiervan werden er meer dan 100.000 verkocht.
Hij had veel belangstelling voor religie. Als kleinzoon van een dominee werd hij later boeddhist. Bekend van hem is de stelling dat het protestantisme een betere basis is voor natuurbescherming dan het rooms-katholicisme, die meer belangstelling heeft voor de culinaire waarde van natuur.
Vic Westhoff overleed op 84-jarige leeftijd ten gevolge van een auto-ongeluk.
[bewerk] Externe link
Bronnen en referenties: |
|