Virginiaanse opossum
Van Wikipedia
| Virginiaanse opossum IUCN-status: Veilig |
||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Didelphis virginiana (Kerr, 1792) |
De Virginiaanse opossum (Didelphis virginiana) is een buideldier uit de familie der buidelratten of opossums (Didelphidae). Het is het enige inheemse buideldier in Noord-Amerika. De naam opossum is een verbastering van wapathemwa, een woord uit het Algonkian.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De opossum is zo groot als een kat, 38 tot 51 centimeter lang en 1,8 tot 6,3 kilogram zwaar. De grijpstaart is lang en kaal, 25,5 tot 53,5 centimeter lang. Hij heeft een grijzige vacht. De vacht op de buik is zwart. Door de vacht steken lange, witte haren. De kop en keel zijn wit. De oren zijn groot, kaal en zwart. De eerste teen aan de achterpoot is opponeerbaar als een duim en klauwloos. De opossum heeft vijftig tanden, meer dan enig ander zoogdier.
[bewerk] Gedrag en voedsel
De opossum is een opportunistisch, solitair nachtdier. Hij is een goede klimmer en leeft in bomen en op de grond.
Het dier eet vooral aas, maar ook insecten, kikkers, vogels, slangen, kleine zoogdieren, regenwormen, vruchten als bessen, appels en persimoen, granen en maïs. In gevangenschap is kannibalisme waargenomen. Waarschijnlijk komt dit in het wild zelden voor.
Overdag slaapt de opossum in een verlaten hol, omgevallen boom of holle boom. Het hol wordt bekleedt met bladeren.
Na een draagtijd van slechts 12 à 13 dagen worden de jongen geboren, waarna ze via de vacht van de moeder naar de buidel kruipen. De 1 tot 14 jongen zijn zo groot als een boon. Er zijn dertien tepels in de buidel, waaraan de jongen zich vasthouden. De jongen die geen tepel kunnen vinden, sterven. Na twee maanden verlaten de jongen de buidel.
[bewerk] Verspreiding en leefgebied
De Virginiaanse opossum komt in bijna het gehele oosten van de VS voor. Ook komt hij voor in zuidwest-Ontario, in Mexico en ook in de rest van Midden-Amerika tot het noorden van Costa Rica. In 1910 is de opossum in Californië uitgezet, en inmiddels komt hij ook voor langs de gehele westkust van de Verenigde Staten. Het verspreidingsgebied breidt zich uit naar het noorden.
Hij leeft voornamelijk in loofwoud, maar ook open bosgebied en landbouwgebied. Hij heeft een voorkeur voor vochtigere streken, als bos rond moerassen en langs rivieren, maar hij komt in een grote verscheidenheid aan gebieden voor. In steden komt hij steeds vaker voor, waar hij leeft van afval en kattenvoer.
[bewerk] Verdediging
De opossum staat bekend om een verdedigingstactiek. Bij gevaar kan hij zich dood houden. Hij ligt op zijn zij, sluit zijn ogen en laat zijn tong hangen. Hij kan zo vier uur lang blijven liggen. Waarschijnlijk is deze tactiek ontstaan om roofdieren, die meestal geen interesse hebben in dode dieren, voor de gek te houden. Het Amerikaanse playing possum betekent zoiets als je dood of ziek houden.
Bij gevaar zal de opossum echter vaker agressief naar de vijand sissen, schreeuwen en kwijlen. Ook laat hij zijn tanden zien. Dit gedrag wordt vooral getoond tussen ontmoetingen van twee mannetjes.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Didelphis virginiana op Wikimedia Commons. |
