Vliegniveau

Van Wikipedia

De term vliegniveau (Engels: Flight Level, afgekort FL) geeft de hoogte aan waarop een vliegtuig zich voortbeweegt, naartoe klimt of daalt, met referentie tot een denkbeeldig isobarisch grondvlak met standaard druk van 1013,2 hectopascal, de druk van de Internationale Standaard Atmosfeer. Rekenend vanaf dit vlak met hoogte 0 worden de standaard vliegniveaus uitgedrukt per honderd voet. Dus FL010 betekent 1000 voet boven het standaard isobarisch referentievlak, FL100 is 10.000 voet, FL460 is 46.000 voet en FL195 is 19.500 voet.

Omdat het isobarisch vlak meestal niet met de reële hoogte van het terrein overeenkomt, verkiest men in het lagere luchtruim over te schakelen op een vlieghoogte die wordt uitgedrukt met referentie tot de barometerdruk op zeeniveau.

[bewerk] Standaard vliegniveau

Vliegtuigen krijgen in de luchtvaart altijd een standaard vliegniveau (Engels: Standard Flight Level) toegewezen, zodat zij in normale vlucht steeds ongeveer 1000 voet (300 m) in hoogte van elkaar gescheiden zijn.

Er is bovendien een algemene regel om noord- en westwaarts op even vliegniveaus te vliegen en zuid- en oostwaarts op oneven. Maar dit is in de praktijk niet altijd strikt toe te passen. De verkeersleiding zal er daarom op toezien dat vliegtuigen, indien zij op een aanvaringskoers zitten, hetzij middels klim- of daalinstructies aan de boordcommandanten tijdig in hoogte worden gescheiden, hetzij door middel van navigatie-instructies met behulp van de radarbeelden op minimale afstand (3 tot 5 zeemijl of meer) langs elkaar heen komen binnen het gecontroleerd luchtruim.

[bewerk] Militaire toepassing

In de militaire luchtvaartcommunicatie met de gevechtsleiding wordt een variant op het begrip vliegniveau gebruikt: angels. Met angels wordt de vlieghoogte in duizenden voeten bedoeld. Voorbeeld: Angels 12 betekent een vlieghoogte van 12.000 voet.

[bewerk] Schommelingen

Als gevolg van schommelingen in de atmosferische druk beweegt het hele systeem van standaard vliegniveaus dat op het vaste isobarisch vlak van 1013,2 hPA steunt mee op en neer, en vliegen dus ook alle toestellen samen hoger of lager. Als de druk op het land stijgt, dan gaan ook de vliegniveaus letterlijk de hoogte in, terwijl ze mee dalen met verlaagde luchtdruk.

Bij extreme waarden van hoge of lage luchtdruk kan dit tot zeer grote verschillen leiden. Daardoor ontstonden nog al eens problemen bij het overschakelen door de piloot van het ene systeem op het andere. Om dat op te lossen heeft men in de luchtvaart een vaste 'overgangshoogte' (Engels: Transition Altitude) ingesteld, die vaak op A050 ligt, terwijl een 'overgangsniveau' (Engels: Transition Level) bepaalt welk het laagst bruikbare vliegniveau daarboven is. Op dit niveau schakelt de piloot van een dalend toestel over op vlieghoogte. De piloot van een klimmend toestel schakelt op vliegniveau over bij de overgangshoogte.

Om zeker te zijn dat er minstens een reële 1000 voet separatie tussen die twee bestaat wordt een meettabel gebruikt waarmee een 'overgangslaag' (Engels: Transition Layer) wordt gekozen die dik genoeg is.