Vlinderslag
Van Wikipedia
Van alle in het zwemmen gehanteerde slagen is de vlinderslag de jongste. Hij is voortgekomen uit de klassieke schoolslag, doordat de contrabeweging van de armen op een bepaald moment boven het water werd uitgevoerd. De zogeheten 'armdoorhaal' werd verlengd in de richting van de heupen, terwijl aanvankelijk de schoolbeenslag gehandhaafd bleef. In tegenstelling tot de school-, rug- en vrije slag vereist de vlinderslag kennis en vaardigheid.
School- en vlinderslag groeiden na verloop van tijd langzaam maar zeker uit elkaar, en datzelfde gold voor de bijbehorende tijden. Mede daarom werd in 1952 besloten de slagen officieel te scheiden, waarmee de vlinderslag als aparte zelfstandige slag zijn intrede deed in de zwembassins.
In de jaren zestig van de 20e eeuw was het een Hongaar, György Tumpek, die als eerste de zogeheten dolfijnbeenslag in praktijk bracht. Gevolg: een min of meer continue verplaatsing, en dus snellere tijden. Tumpek was dan ook de eerste wereldrecordhouder op de 100 en 200 meter vlinderslag. Deze nummer stonden voor het eerst op het olympisch programma bij de Spelen van 1956 in Melbourne.
De vlinderslag is de op één na de snelste zwemslag, getuige de onderlinge tijden. De verplaatsing is minder continu dan de borstcrawl of vrije slag, door de gelijktijdigheid van de armbeweging. Ook de ligging is minder ideaal, omdat méér in verticale richting bewogen moet worden.
Vlinderslag is, zoals dat heet, een echte 'hoofdzaak', en dat heeft alles te maken met de bewegingen van het hoofd ten opzichte van de romp. Voor een optimale snelheid moet het lichaam in voldoende mate deze beweging volgen om de wisselende bol-hol-ligging goed aan te voelen. De timing van de hoofdbeweging op de armslag is doorslaggevend. Bovendien moet de timing van de ondersteunende beenactie aansluiten op de bol-hol vanuit de armslag en de hoofdbeweging.
De bij de vlinderslag gehanteerde armslag komt neer op: (1) insteken, (2) (kort) glijden, (3) trekken, (4) duwen, (5) uithalen en (6) overhalen. De functie van de beenslag is tweeledig: zowel stabiliserend als stuwend. De vlinderslagbeenbeweging is een voortdurend op en neer bewegen van beide benen, en dat gelijktijdig. De beweging bestaat uit een upbeat (opslag) en een downbeat (neerslag), die vanuit de heupen wordt ingezet.
Tot slot is de butterfly, zoals Engelstalingen de zwemslag noemen, de enige slag waarbij de rug actief deelneemt aan de zwembeweging. Aan de bewegingsmogelijkheden van de schouders, nek en rug worden eveneens hoge eisen gesteld. Een relatief grote krachtsinzet is noodzakelijk; hierdoor is de slag ongeschikt voor lange(re) afstanden.
[bewerk] Vlinderslag in wedstrijdverband
- 50 meter vlinderslag
- 100 meter vlinderslag
- 200 meter vlinderslag
Bovendien maakt de vlinderslag deel uit van:
- 100 meter wisselslag (alleen gezwommen op kortebaan)
- 200 meter wisselslag
- 400 meter wisselslag
- 4x100 meter wisselslag (estafette)
[bewerk] Vermaarde vlinderslagzwemmers
- Matt Biondi, Verenigde Staten
- Inge de Bruijn, Nederland
- Michael Gross, West-Duitsland
- Otylia Jędrzejczak, Polen
- Ada Kok, Nederland
- Michael Klim, Australië
- Martina Moravcova, Slowakije
- Anthony Nesty, Suriname
- Luis Alberto Nicolao, Argentinië
- Kristin Otto, Oost-Duitsland
- Denis Pankratov, Rusland
- Michael Phelps, Verenigde Staten
- Jessicah Schipper, Australië
- Mark Spitz, Verenigde Staten
- György Tumpek, Hongarije
- Ian Crocker, USA
[bewerk] Zie ook
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
