Vrouwelijke ejaculatie
Van Wikipedia
Vrouwelijke ejaculatie is de benaming voor het uitstoten van vocht uit de vagina of urinebuis, lijkend op de ejaculatie bij de man.
Verondersteld wordt dat het vocht afkomstig is uit de urinebuis of uit de vagina. Aangezien er bij de vrouw nog nooit structuren werden aangetroffen die een ejaculatie mogelijk maken, gaat men er in het algemeen van uit dat bij een urethrale ejaculatie vocht uit de blaas wordt geloosd, en bij een vaginale ejaculatie vaginaal vocht wordt uitgeperst door de bekkenbodemspieren.
De vrouwelijke ejaculatie is sinds de jaren 1990 een populair onderwerp geworden en deed zijn intrede in vele pornofilms, waar in nagenoeg alle gevallen een ejaculatie wordt nagebootst met urine of een geïnjecteerde vloeistof.
[bewerk] Controversieel en zeldzaam
In 1983 lieten een groep onderzoekers (waaronder Goldberg en Whipple) elf vrouwen onderzoeken door twee gynaecologen. Zes van deze vrouwen beweerden te kunnen ejaculeren. De gynaecologen vonden bij vier van de elf vrouwen een gebied dat voldeed aan de omschrijving van de G-plek. Er was geen verschil in voorkomen tussen de vrouwen die wel dan niet konden ejaculeren. Tijdens het onderzoek van het ejaculaat van zes vrouwen kon men geen prostaatsubstanties terugvinden. Het vocht leek eerder op urine.
In een ander onderzoek van Masters en Johnson, werden 300 vrouwen in de leeftijdscategorie van 18 tot 40 jaar onderzocht. Slechts 14 vrouwen uit de groep waren in staat te ejaculeren.
Darling, Davidson en Conway-Welch publiceerden in 1990 het resultaat van een onderzoek dat zij deden naar de vrouwelijke ejaculatie. Een anonieme vragenlijst werd verstuurd naar 2.350 vrouwen in de Verenigde Staten en Canada, waarvan 55% werd teruggestuurd. Op veertig procent van de enquêteformulieren maakten de vrouwen melding van het vrijkomen van een vloeistof (ejaculatie) tijdens het orgasme. 82% van de vrouwen die schreven een gevoelige plek in de vaginawand te hebben (G-plek) rapporteerden een ejaculatie tijdens hun orgasme.
Recente onderzoeken (onder andere dat van de Tsjech Kratochvil in 1994) wezen uit dat het vrouwelijke ejaculaat bestaat uit urine, afscheiding van de klieren van Skene of een mengeling van beiden. De ejaculatie van dit vocht wordt in verband gebracht met de stimulatie van de G-plek.
Zaviacic liet in 1988 bij een aantal vrouwelijke vrijwilligers de G-plek stimuleren. Bij sommige van de proefpersonen was er geen ejaculatie, bij anderen traden orgasme en ejaculatie tezamen op en bij een derde groep trad er een ejaculatie op zonder orgasme en soms zelfs zonder seksuele opwinding. Gebaseerde op deze bevindingen ondervroeg Kratochvil driehonderd vrouwen. Bij zes procent van de vrouwen werd melding gemaakt van uitscheiding van een vocht gelijkende op een mannelijke ejaculatie. Nog eens dertien procent had tenminste één zulke ervaring. Uitscheiding van vocht zonder ejaculatie werd gerapporteerd door ongeveer zestig procent van de vrouwen.
De vrouwelijke ejaculatie mag blijkens de onderzoeken als een zeldzaam fenomeen worden gezien.
