Wet van de remmende voorsprong

Van Wikipedia

De wet van de remmende voorsprong is een door Jan Romein in 1937 in zijn essay "De dialectiek van de vooruitgang", onderdeel van de bundel "Het onvoltooid verleden", beschreven fenomeen dat in tal van omgevingen toepasbaar is.

De wet stelt dat een voorsprong op een bepaald domein er vaak toe leidt dat er weinig stimulans is om verdere verbetering of vooruitgang op te zoeken, zodat een ander vroeg of laat je voorbijsteekt. Door te berusten in een voorsprong word je geremd om nog verder te gaan.

Zo kan je een technologisch bedrijf hebben wat een product met grote innovatieve waarde ontwikkelt en commercialiseert, maar naderhand gewoon op de inkomsten blijft teren, zonder verder te investeren in datzelfde (of verwante) producten. Als gevolg daarvan kunnen concurrenten eerst het innovatieve product namaken, en dan verder verbeteren en zo een groot marktaandeel overnemen.

Maar ook een persoon kan op zijn lauweren gaan rusten, en zich zo laten inhalen. In de sport is dit geen uitzondering. De beste worden is een uitdaging, de beste willen blijven vraagt meer eigen wilskracht.

Andere voorbeelden zijn landen of regio's die in bepaalde domeinen een voortrekkersrol spelen en goede resultaten bekomen, maar dan tevreden zijn met de bereikte resultaten, zodat andere landen dan die visie overnemen en uitbreiden, en zo nog beter bestuur bekomen.