Wim Brandse
Van Wikipedia
Wim Brandse (Hattem, 17 augustus 1933) is een Nederlands componist, docent en muziekcriticus.
Brandse studeerde compositie en theorie aan de conservatoria te Amsterdam en Utrecht. Hij vervolgde daarna zijn studie compositie bij Wolfgang Meyer Thormin te Aken. Van 1958 tot 1988 was hij verbonden als docent voor het hoofdvak Theorie en algemene vakken aan de conservatoria te Zwolle en Utrecht.
Zijn didactische werken op het gebied van solfège zijn zeer bekend. Als componist bestaat zijn oeuvre vooral uit orkest-orgel- en koormuziek. Maar hij componeerde ook toneelmuziek, muziek voor beiaard, voor accordeon(orkest) en kamermuziek. Veel van zijn werken zijn in binnen- en buitenland, met name in de Verenigde Staten, gepubliceerd. Zijn volledige oeuvre bevindt zich in de muziekafdeling van de Centrale Bibliotheek te Zwolle.
Van 1979 tot 1996 was Brandse muziekcriticus voor de Zwolse Courant. Hij is bekend als spreker over muzikale onderwerpen en was als docent verbonden aan de Volksuniversiteit te Arnhem en de HOVO van de Windesheimakademie te Zwolle. In 1988 werd hij koninklijk onderscheiden. Hij schreef twee boeken: "Vijftig Componisten" en "De wonderbaarlijke Bolero van Ravel" en bracht twee CD's uit: "Wim Brandse 65" (koor- en orgelmuziek) en "Wim Brandse 70" (liederen en kamermuziek).
