Yolande Beekman
Van Wikipedia
Yolande Beekman (Parijs 1911 - Dachau 11 september) 1944) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog van Zwitserse afkomst.
Beekman werd geboren als Yolande Elsa Maria Unternahrer en groeide op in een gegoed milieu in Parijs uit Zwitserse ouders. Als kind verhuisde ze met haar ouders naar Londen waar ze drietalig werd opgevoed in het Engels, Duits en Frans. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nam ze diens bij de Women's Auxiliary Air Force waar ze een opleiding volgde tot marconist en telegrafist. Ze werd uitgekozen om te gaan werken voor de Special Operations Executive in het bezette Frankrijk.
In 1943 ontmoette ze op de radioschool in Thame de Nederlandse verzetsstrijder en legersergeant Jaap Beekman waar ze in augustus 1943 mee trouwde. Korte tijd na hun huwelijk, in september, moest ze aan het werk en stapte op de trein naar Frankrijk. Volgens haar moeder, die haar beschreef als een rustige zachtmoedige vrouw met een ijzeren wil, was ze reeds zwanger toen ze met haar missie begon.
In Frankrijk werkte Beekman voor Gustave Biéler de Canadees die aan het hoofd stond van het "Musisican" verzetsnetwerk dat zicht bevond in Saint Quentin in het noordelijke Aisne departement vlakbij de stad Lille. Ze gaf niet enkel radioberichten aan Engeland door als geheim agent, maar had ook de leiding over de verdeling van gedropte materialen door de geallieerde vliegtuigen. Op een piepklein zolderkamertje had ze haar zendstation ingericht. Overdag las ze veel en 's avonds zond ze de door het verzet verzamelde informatie door naar Londen. Tweemaal kwamen Duitse peilwagens akelig dichtbij en dan koppelde Beekman de apparatuur los en zocht een tijdelijk nieuw schuiladres.
Op 13 januari 1944 werden zij en Biéler gearresteerd door de Gestapo terwijl ze in het Café Moulin Brulé zaten, een smoezelig café langs een kanaal. Ze was op de vlucht voor de Duitsers en zou met Biéler overleggen waar de zendapparatuur nu ondergebracht moest worden. Doordat de Gestapo al langer bezig was om Biéler op te sporen kregen ze bij toeval ook Beekman in handen. Beiden werden op het Gestapo hoofdkwartier te Saint-Quentin langdurig gemarteld maar laten niets los. Biéler werd korte tijd later geëxecuteerd en Beekman werd overgebracht naar de Fresnes gevangenis in Parijs. Ook hier werd ze zwaar ondervraagd en gemarteld tot mei toen ze overgebracht werd met verschillende andere geheim agenten van de SOE naar de vrouwengevangenis van Karlsruhe in Duitsland. Beekman dacht daar in een "gewone" gevangenis de oorlog te kunnen overleven maar het bleek al gauw dat er een administratieve fout was gemaakt waarna ze in september getransporteerd werd naar het concentratiekamp Dachau samen met haar mede agenten, Madeleine Damerment, Noor Inayat Khan, en Eliane Plewman. Hier werden de vier vrouwen bij zonsopgang op 11 september 1944, de dag na hun aankomst, meegenomen naar een klein veld naast het crematorium en gedwongen op de grond te knielen. Met een nekschot werden ze geëxecuteerd en hun lichamen gecremeerd.
Na de oorlog werd Beekman onderscheiden door de Franse regering met het Croix de Guerre. Ook staat haar naam vermeld op het Runnymede Memorial in Surrey, Engeland en als één van de SOE agenten die stierf voor de bevrijding van Frankijk staat ze op de "Roll of Honor" van het Valençay SOE Memorial in het stadje Valençay, in het Franse departement Indre.
[bewerk] Externe link
http://www.destentor.nl/dossiers/zwolle/zwolle60jaarvrij/article23235.ece
