Zone-systeem
Van Wikipedia
Het zone-systeem is een bedenksel van de beroemde pionier op fotografiegebied Ansel Adams. Het gaat uit van previsulisatie van de print op basis van het waargenomen beeld.
Het zonesysteem verdeelt zowel het waargenomen beeld, het negatief als de print in maximaal 10 zones: van detailloos donker oplopend naar detailloos licht. Bedoeling is om vooraf de te bedenken hoe de contrastomvang van het beeld past op de contrastomvang op het negatief en op het papier. Door op de juiste manier te belichten, te ontwikkelen en af te drukken wordt een optimale print bereikt.
Bijvoorbeeld:
een beeld met een extreem hoog contrast wordt zo belicht en ontwikkeld dat het beeld op het negatief vrij zacht is en in de donkere kamer goed te printen. Omgekeerd kan een beeld met weinig contrast door het negatief extra lang te ontwikkelen worden omgezet naar meer contrast voor een betere afdruk.
Het zone systeem is bedacht in een tijd dat men ieder negatief afzonderlijk kon bewerken (platen kamera's) en geen beschikking had over moderne negatieven met een grote tolerantie en multi-contrast papier. Hoewel met moderne donkere kamer technieken het zone systeem minder van belang is om vooraf rekening mee te houden, wordt het basis idee van het opdelen in 10 stappen vooral nog gebruikt voor het krijgen van een optimale belichtingstijd en afdruk. Hierbij bepaalt men de lichtste en donkerste partijen in een beeld en legt deze in de juiste zone. Hieruit volgt dan een correcte belichtingstijd.
Met de opkomst van digitale techniek en gebruik van histogrammen voor een correcte belichting is het zone systeem helemaal achterhaald. Het basisidee van het zonesysteem is echter nog steeds van toepassing: door het bepalen van de lichte en donkere partijen bepaal je eigenlijk de randen van het histogram.
