Zwartbuikaardschildpad
Van Wikipedia
| Zwartbuikaardschildpad | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Melanochelys trijuga Schweigger, 1812 |
De zwartbuikaardschildpad (Melanochelys trijuga) is een schildpad uit de familie Geoemydidae, waar nog geen Nederlandse naam voor is. De driekielaardschildpad (Melanochelys trijuga) is de enige andere soort uit het geslacht Melanochelys. Net zoals laastgenoemde soort heeft ook deze heel wat naamswijzigingen gehad, de soort behoorde eerder tot de geslachten Nicoria, Emys, Testudo, Melanochelys en Geoemyda waardoor de literatuur soms een verouderde naam gebruikt.
[bewerk] Beschrijving
Het schild is wat langwerpig en heeft drie lengtekielen; een lange in het midden en aan iedere weerszijde een kleinere kiel, net zoals de driekielaardschildpad. Bij deze laatste steken de kielen echter sterk af vanwege de gele kleur, bij de zwartbuikaardschildpad zijn deze vaak slechts iets lichter gekleurd. Het belangrijkste verschil is de schildlengte, die van de de zwartbuikaard wordt maximaal 38 cm, die van de driekiel maximaal 16 cm. De schildkleur is licht- tot donkerbruin, de poten en kop zijn donkergrijs tot zwart. Er zijn zeven ondersoorten beschreven, die allemaal iets afwijken in grotte en kleur. De tenen hebben zwemvliezen tot bijna aan de nagels, de schubben op de poten zijn erg groot. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een langere en dikkere staart.
[bewerk] Algemeen
De zwartbuikaardschildpad komt voor in India, noordelijk Bangladesh, Myanmar, Sri Lanka, en Nepal. Populaties op de Malediven en de Britse Chagos Archipel zijn vermoedelijk uitgezet. Het habitat bestaat uit meren, stroompjes en rivieren met zoet water, de schildpad kan echter ook ver van water worden aangetroffen en is er niet sterk van afhankelijk. Als het te droog wordt graaft het dier zich in, wachtend op vochtiger tijden. Als het te heet is zoekt de schildpad het water op, maar bevindt zich meestal op het land in vochtige streken. De schildpad houdt van zonnen maar is ook 's achts actief. Het voedsel bestaat voornamelijk uit planten, maar ook aas wordt wel gegeten.
