Zwartkopschubpoothagedis
Van Wikipedia
| Zwartkopschubpoothagedis | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Pygopus nigriceps Fischer, 1882 |
De zwartkopschubpoothagedis (Pygopus nigriceps) is een hagedis uit de familie Pygopodidae.
[bewerk] Algemeen
Deze hagedis heeft geen poten, maar de vroegere positie ervan is nog wel af te lezen aan de overblijfselen daarvan; kleine geschubde flapjes aan de zijkanten van het lijf. De lengte is ongeveer 50 centimeter en deze soort lijkt een beetje op een slang, vooral omdat de kop enigszins driehoekig is, en de schubben licht gekield zijn, in tegenstelling tot veel andere op slangen gelijkende hagedissen. De kleur is vaak zandkleurig bruin tot grijs, met soms roodbruine of groene exemplaren, en de kop is altijd duidelijk donkerder tot zwart, vooral bij de juvenielen. Op de rug zit een vaag patroon van schuine strepen tot aan de staart.
[bewerk] Levenswijze
De zwartkopschubpoothagedis is nachtactief en gaat jagen als de schemering intreed, het menu bestaat uit insecten en kleine hagedissen. Als het dier in gevaar komt, doet hij de bewegingen na van de erg giftige Australische taipan (Oxyuranus microlepidotus), in de hoop dat vijanden denken dat deze hagedis ook giftig is en ze ervandoor gaan. Het is geen toeval dat ook de Australische taipan een zwarte kop heeft; deze schubpoothagedis bootst dat na, dit wordt ook wel mimicry genoemd. De schubpoothagedis komt voor in westelijk Australië, en leeft in drogere kustbossen met stenen en enige vegetatie. Het is een bodembewoner die nooit klimt en zich 's nachts verstopt onder een steen.
