Arnaut Danièl
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Arnaut Danièl, nascut en Rabairac devers 1150, èra un trobador peiregordin de la fin del sègle XII.
Delai la celebritat que fuguet seuna au long de sa vita, l’influença d’Arnaut Daniel fuguet fòrça granda dins la literatura pòst-medievala. Lo trobador de Rabairac fuguet mai que mai remirat per los poetas itàlians de la fin de l'Edat Mejana e de la Renaissença. D'eu, Dante e Petrarque escrivegueren que "grand mestre d’amor", fuguet "lo melhor faure dau parlar mairau", que son estile "fai enquera onor au país que lo veguet nàisser".
Arnaut laisset daus poemas erotics (que los manuscrits son gardats a la Biblioteca Nacionala de França). Arnaut passa per èsser l’inventaire de la sextina, chap-d’òbra d’acrobacia literària plan adoptat a sa seguida. La sextina impausa que los sieis vers de chada coblada s'achaban per sieis rimas dispausadas alternativament segon la combinason 6-1-5-2-4-3. La setesma e darniera coblada, compausada de nonmàs tres vers, deu comportar los sieis mots-claus dau poema. N'en veiquí un extrach :
Quand me soveni de la cambra
Ont a mon dam sai que nulhs òm non intra
Ans me son tots plus que fraire ni oncle,
Non ai membre non fremisca, neis l'ongla
Aicí com' fai l'enfant denant la verga
Tal paur ai no'l siá tròp de l'arma
Del cors li fos, non de l'arma
E consentis m'a celat dins sa cambra !
Que plus me nafra'l còr que còps de verga
Car lo sieus sers lai ont ilh es non de intra
Tots temps serai amb lieis com' carns e ongla
E non creirai chastic d'amic ni d'oncle
Arnaut trasmet sa chanson d'ongla e d'oncle
A grat de lieis que de sa verga a l'arma,
Son Desirat, qui pretz en cambra intra
