Émile François Loubet
Z Wikipedii
Émile François Loubet (ur. 30 grudnia 1838 w Marsanne, zm. 20 grudnia 1929 w Montélimar) - polityk francuski, prezydent Francji. Z zawodu adwokat, był członkiem stowarzyszenia radykalnego.
Od roku 1876 poseł do parlamentu francuskiego. W latach (1878—1885) był deputowany, później został senatorem. Był ministrem robót publicznych w latach (1887-1888)
W roku 1892 pełnił funkcję premiera, a następnie ministra spraw wewnętrznych (1892-1893). Od roku 1896 pełnił funkcję prezydenta senatu. Prezydentem Francji był w okresie od 18 lutego 1899 do 18 lutego 1906. W swej polityce przestrzegał ściśle konstytucji, dążył do oddzielenia kościoła od państwa oraz do zbliżenia z Anglią i Rosją. Był współtwórcą Ententy.
Podczas prezydentury Loubeta rząd premiera Waldecka-Rousseau usiłował rozwiązać sprawę Dreyfusa, gdyż znów został uznany za winnego, lecz uniewinniono go dekretem prezydenckim, a zarzuty oddalono.
| Poprzednik Félix François Faure |
 |
Prezydent Francji od 1899 do 1906 |
|
Następca Armand Fallieres |
| Poprzednik Félix François Faure |
 |
Francuski książę Andory od 1899 do 1906 |
|
Następca Armand Fallieres |
