Łuczniańska Przełęcz
Z Wikipedii
Łuczniańska Przełęcz (słow. Lučne sedlo)– znajdująca się na wysokości 1602 m n.p.m. przełęcz w odcinku grani zwanej Długim Upłazem pomiędzy Rakoniem (1879 m n.p.m.) a Grzesiem (1653 m n.p.m.) w Tatrach Zachodnich. Przez grań tę przebiega granica słowacko-polska. Przełęcz znajduje sie w pobliżu wierzchołka Grzesia (ok. 400 m na południe od niego). Zachodnie zbocza spod przełęczy opadają do słowackiej Zadniej Łatanej Doliny, zbocza wschodnie do Doliny Chochołowskiej Wyżniej. Znajduje się w nich Dolinczanski Żleb spadający w pobliżu Chochołowskiej Polany.
Przełęcz od dawna wykorzystywana była jako przejście na słowacki Liptów. Znana jest z tego, że 11 lutego 1945 r., w czasie śnieżnej zawieji i głębokiego śniegu przeszła nią w obie strony wyprawa ratunkowa TOPR po rannych partyzantów radzieckich stacjonujących na zboczach Salatyńskiego Wierchu. W czasie akcji trwającej 48 godz. ratownicy TOPR przeciągnęli ich na toboganach, a wraz z nimi przeprowadzili sanitariuszki i lekarza. Na pamiątkę tego wydarzenia w schronisku PTTK na Polanie Chochołowskiej wmurowana jest tablica pamiątkowa.
- do Bobrowieckiej Przełęczy przez Grzesia .- - Na Wołowiec przez Rakoń.
