16 Dywizjon Artylerii Ciężkiej
Z Wikipedii
16 Dywizjon Artylerii Ciężkiej został utworzony rozkazem Ministra Spraw Wojskowych z 30 grudnia 1938. Zrealizowano go, przydzielając dywizjon z 8 Pułku Artylerii Ciężkiej z Torunia i przenosząc go do koszar przy placu ćwiczeń w Grupie. Dywizjon osiągnął zdolność bojową w maju 1939.
[edytuj] Skład
Dywizjon liczył początkowo 8 oficerów, 120 podoficerów i kanonierów oraz 98 koni. Skład:
- dowództwo i sztab dywizjonu,
- pluton topograficzno-ogniowy,
- plutonu łączności,
- kolumna amunicyjna,
- bateria armat kalibru 105 mm wz. 13 (3 armaty),
- bateria haubic kalibru 155 mm wz. 17 (3 haubice).
.
[edytuj] Obsada w dniu 1 września 1939
- dowództwo i sztab:
- dowódca dywizjonu – ppłk Stanisław Ostapowicz,
- adiutant dywizjonu – kpt. Józef Skaza,
- oficer zwiadowczy – kpt. Wiktor Kołowrocki,
- oficer obserwacyjny – NN,
- oficer łączności – por. Wacław Wierzchowski,
- oficer łącznikowy – NN,
- płatnik – ppor. rez. Telesfor Dębski,
- oficer żywnościowy – ppor. rez. Edmund Zagrodzki,
- lekarz – por. dr Dobrosław Julian Wyrwicki,
- lekarz weterynarii – ppor. rez. lek. wet. Ludwik Makowski,
- kolumna amunicyjna:
- dowódca – por. rez. Czesław Janowski,
- 1 bateria:
- dowódca 1 baterii (155 mm) – por. Teodor Włodzimierz Opolski,
- oficer zwiadowczy – por. rez. Eugeniusz Ludwik Grochowski,
- oficer ogniowy – por. Władysław Jaworowski,
- dowódca I plutonu – ppor. Mieczysław Karol Rosół,
- dowódca II plutonu – NN,
- 2 bateria:
- dowódca 2 baterii – kpt. Lech Piotr Buderawski,
- oficer zwiadowczy – por. rez. Zdzisław Orpiszewski,
- oficer ogniowy – por. Franciszek Dwer,
- dowódca I plutonu – ogn. pchor. Władysław Białousz,
- dowódca II plutonu – plut. pchor. rez. Włodzimierz Horbaczewski.
Zobacz też:
