5 Eskadra Wywiadowcza
Z Wikipedii
[edytuj] I Eskadra Bojowa Lotnicza
5. Eskadra Wywiadowcza - jednostka polskiego lotnictwa wojskowego.
Sformowana 7 listopada 1918 roku w Krakowie jako I Eskadra Bojowa Lotnicza przez por. pil. Stanisława Jasińskiego.
W grudniu 1918 roku patrolowała m.in. obszar Śląska Cieszyńskiego na korzyść wojsk gen. Franciszka Latinika.
[edytuj] 5 Eskadra Lotnicza (Wywiadowcza)
21 grudnia 1918 roku jednostka otrzymała nazwę 5 Eskadra Lotnicza (Wywiadowcza).
Formowanie zakończono w styczniu i 14 stycznia 1919 przetransportowana pod Przemyśl, gdzie została podporządkowana gen. Tadeuszowi Rozwadowskiemu. Weszła w skład II Grupy.
20 września 1919 roku stacjonowała na lotnisku Dżuryn, wchodząc w skład III Grupy
Operacja warszawska - bitwa pod Lwowem - sierpień 1920
W sierpniu 1920 roku będąc w strukturach III Dywizjonu na wyposażeniu miała samoloty Airco DH.9.
W bitwie pod Lwowem eskadra operowała z lotniska we Lwowie.
Wówczas cały III Dywizjon Lotniczy w tym 5 Eskadra przypisany był do 6 Armii na Froncie Południowym. Front miał za zadanie bronić Lwowa i szachować Budionnego w Małopolsce wschodniej.
17 sierpnia 1920 roku III Dywizjon otrzymał rozkaz powstrzymania armii Budonnego, tego dnia na 14 samolotach wykonał 72 loty bojowe.
W obawie przed zajęciem Lwowa, pod wieczór 18 sierpnia Dywizjon w tym 5 eskadra odlatuje do Przemyśla, we Lwowie pozostało jedynie dowództwo lotnictwa frontu i armii z mjr pil Cedric Fauntleroyem na czele.
Na mocy rozkazu z 18 stycznia 1921 roku eskadra stacjonowała w Przemyślu.
W sierpniu 1921 roku 5 Eskadra Wywiadowcza wchodziła w skład VII Dywizjonu Wywiadowczego 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu.
