7 Łużycka Dywizja Desantowa
Z Wikipedii
7 Łużycka Dywizja Desantowa inaczej -7 Dywizja Obrony Wybrzeża" (oficjalna (jawna) nazwa dywizji). - związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL. Wchodziła w skład Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Popularne w owym czasie "niebieskie berety"
[edytuj] Geneza powstania
Jesienią 1958 roku wykorzystując ludzi i sprzęt rozformowanych 3 i 5 BOW, utworzono 23 Dywizję Piechoty wg etatu nr 2/235-2/249.
W styczniu 1963 roku przeprowadzono reorganizację ostatniej dywizji piechoty w Wojsku Polskim. Początkowo planowano, że 23 dywizja zostanie przeformowana na dywizję zmechanizowaną. Z zamiaru tego jednak zrezygnowano, w związu z lansowaną koncepcją z rozwinięcia Frontu Polskiego (Nadmorskiego), w której to dostrzegano potrzebę wykorzystania w działaniach bojowych desantu morskiego.
Stąd też 23 DP postanowiono przeformować na dywizję desantową. Powstała na bazie jednostek 23 Dywizji Piechoty oraz przekazanego z Marynarki Wojennej 3 pułku piechoty morskiej.
23 Dywizję Desantową kilka miesięcy po sformowaniu przemianowano na 7 Łużycką Dywizję Desantową.
[edytuj] Skład
Dowództwo i sztab (Gdańsk)
- 4 pułk desantowy (Lębork)
- 34 pułk desantowy (Słupsk)
- 35 pułk desantowy (Gdańsk)
- 11 batalion czołgów (Słupsk)
