Aberracja chromatyczna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Schemat powstawania aberracji chromatycznej

Górne zdjęcie zrobione jest przy użyciu obiektywu o wysokiej jakości - aberracja praktycznie nie występuje. Dolne zdjęcie zrobiono po nałożeniu dodatkowego obiektywu szerokokątnego

Aberracja chromatyczna to cecha soczewki, lub układu optycznego, polegająca na odmiennych odległościach ogniskowania (wartościach współczynnika załamania) dla różnych barw widmowych światła, czyli różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które powoduje, że jasne fragmenty obrazu na ciemnym tle będą miały dodatkowe barwne obwódki (zobacz zdjęcie obok).

Aberracja chromatyczna występuje również w soczewce ludzkiego oka, powodując barwne obwódki (pomarańczowe i niebieskie) wokół ciemnych przedmiotów na jasnym tle.

[edytuj] Korekcja

Po raz pierwszy została skorygowana w dużym stopniu w układzie soczewek o nazwie achromat wynalezionym przez Anglika Johna Dollond'a (1706-1761) w Anglii. Praktycznie pełną jej korekcję zapewnia apochromat.

[edytuj] Czarno-biała fotografia

Zjawisko to jest znane również w czarno-białej fotografii. Nie występują tam co prawda kolory, ale aberracja chromatyczna powoduje nieostrość obrazu. Korekcję można osiągnąć poprzez zastosowanie apochromatu, lub też przez użycie odpowiedniego filtru kolorowego o wąskim pasmie przepustowości lub przez odpowiednie konwertowanie pojedynczych kanałów koloru do kanału czarno-białego. Niektóre z tych metod wymagają jednak zwiększenia czasu ekspozycji.