Albert Strzelecki
Z Wikipedii
Albert Strzelecki (urodzony po 1300 - zmarł pomiędzy 1366 a 1375 rokiem), w latach 1313-1323 z bratem Bolkiem II w Opolu i Strzelcach, od 1323 roku samodzielny książę strzelecki, od 1327 roku dziedziczny lennik czeski.
Albert był trzecim pod względem starszeństwa (najmłodszym) synem księcia opolskiego Bolka I i nieznanej z pochodzenia Agnieszki. Jest jednym z dwóch członków dynastii Piastów noszących to imię (drugim był syn Władysława Wygnańca). Po śmierci ojca w 1313 roku będąc małoletnim sprawował rządy w księstwie opolsko-strzeleckim razem ze starszym bratem Bolkiem II.
W roku 1323, w wyniku podziału ojcowizny, został samodzielnym księciem strzeleckim. O jego rządach wewnętrznych, jak i polityce zagranicznej nie wiemy prawie nic. Z nieznanych powodów nie złożył w 1327 roku w Opawie wraz z innymi książętami górnośląskimi hołdu lennego królowi Czech Janowi Luksemburczykowi, choć w latach następnych księstwo strzeleckie jest traktowane jako część korony Św. Wacława w przeciwieństwie np. do księstw świdnicko-ziębickich. W 1326 roku nadał prawa miejskie stolicy swojego księstwa Strzelcom Opolskim. Zajął się też bliżej fundacją ojcowską - klasztorem cysterskim w Jemielnicy, który wsparł finansowo. Nie wiadomo kiedy dokładnie umarł.
Ostatnia wiadomość o Albercie jako żyjącym pochodzi z 1366 roku, zaś na pewno nie żył dziewięć lat później. Został pochowany w ufundowanym częściowo przez siebie klasztorze w Jemielnicy, gdzie do dzisiejszego czasu dochował się jego portret. W 1347 roku ożenił się z Agnieszką córką burgrabiego Magdeburga Burcharda I. Z małżeństwa tego dochował się tylko jednej córki Elżbiety, żony Władysława Białego. Po śmierci Alberta Strzelce Opolskie zostały odziedziczone przez bratanka księcia Bolka III.
