Antoni Miączyński
Z Wikipedii
Antoni Miączyński herbu Suchekomnaty (ur.1691, zm. 1774) — syn Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Od 1723 roku do 1762 starosta łosicki[1]. W roku 1738 zostaje kasztelanem podlaskim, a w 1742 wojewodą do 1766. Odznaczony Orderem Orła Białego w 1757. Od 1730 roku mąż księżnej Doroty Woronieckiej herbu Korybut(ur. 1712, zm. 1785). Poseł oraz senator na sejm.
Potomkowie
Teresa Miączyńska — żona Michała Aleksandra Ronikiera h. Gryf
Leon Miączyński (ur. 1730, zm. 1777)
Stanisław August Miączyński (ur. 1735, zm. NN)
Józef Miączyński (ur. 1743, zm. 1793) — starosta łosicki, generał wojsk francuskich
Aleksander Kajetan Miączyński (ur. 1751, zm. 1801) — generał inspektor, członek Sejmu Wielkiego,
Antona Antonina Miączyńska (ur. 1761, zm. 1813) — żona Józefa Mikołaja ks. Radziwiłła h. Trąby