Anyż gwiazdkowy
Z Wikipedii
| Anyż gwiazdkowy | |
 Nasiona anyżku gwiazdkowego |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | Magnoliopsida |
| Podklasa | magnoliowe |
| Rząd | magnoliowce |
| Rodzina | magnoliowate |
| Rodzaj | Illicium |
| Gatunek | Anyż gwiazdkowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Illicum verum | |
Anyż gwiazdkowy, anyż gwiaździsty (Illicium verum) z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae) znany również jako badian jest niezbyt okazałym, bo dorastającym maksymalnie do 8 m. wysokości drzewem. Liście ma skórzaste, szerokolancetowate, o jasnozielonej barwie. Kwiaty natomiast białożółtawe lub zielonkawobiałe. Po zapyleniu wiążą się z nich owoce, które swym wyglądem przypominają gwiazdy i stąd nazwa gatunkowa rośliny.
Występowanie: badian pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Tam też jest uprawiany.
Surowiec: Surowiec stanowią ususzone owoce.
Zawartość: Z owoców wyodrębnić można do 7% wonnego, o nadzwyczaj miłym zapachu, olejku lotnego (którego najważniejszym składnikiem jest anetol), ponadto taniny, żywice i cukry.
Działanie i zastosowanie: Anyż gwiazdkowy posiada przede wszystkim znaczenie przyprawowe, chociaż przejawia również pewne, niewielkie działanie lecznicze.
Zmielone owoce badianu stanowią przyprawę, którą można stosować do ciast, kompotów, budyniów oraz do aromatyzowania niskoprocentowych napojów alkoholowych (np. likierów).
Działanie lecznicze tej rośliny przejawia się przede wszystkim w obrębie przewodu pokarmowego, na który działa rozkurczowo, jednocześnie korzystnie wpływając na proces trawienia i przyswajania przez organizm składników pokarmowych. Wspomnieć jeszcze należy o niewielkim działaniu moczopędnym badianu, jak również o jego działaniu przeciwgrzybiczym i antybakteryjnym, oraz niewielkim przeciwbólowym. Badian można stosować w leczeniu zaburzeń przemiany materii.
Spokrewniony z nim badian japoński (Illicium anisatum) nie tylko nie posiada właściwości leczniczych, ale jest lekko toksyczny.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Sarwa, Wielki leksykon roślin leczniczych, Warszawa 2002
