Asekuracja (wspinaczka)
Z Wikipedii
Asekuracja to zespół działań mających na celu zabezpieczenie wspinacza przed skutkami potencjalnego odpadnięcia.
Podstawowy podział warunkowany jest użyciem liny. Asekuracja bezlinowa, najczęściej stosowana podczas bulderingu, podzielona jest na bierną i czynną.
- Asekuracja bierna polega na zabezpieczeniu miejsca potencjalnego upadku przez oczyszczenie go z kamieni i gałęzi oraz ewentualne użycie materaca amortyzującego upadek, nazywanego kraszpadem (z angielskiego crashpad).
- Asekuracja czynna to asysta (zwana też spottingiem), czyli ochrona górnych partii ciała spadającego wspinacza przed bezpośrednim uderzeniem w ziemię.
Asekuracja z użyciem liny (i najczęściej innego sprzętu wspinaczkowego) może być realizowana na następujące sposoby:
- Autoasekuracja na uprzednio rozpiętej linie poręczowej. Tą metodą odbywa się wiele wspinaczek w górach wysokich i na ferratach.
- Asekuracja liną od góry. Tak odbywa się na przykład, asekuracja drugiego w zespole przy wspinaczkach wielowyciągowych.
- Asekuracja na wędkę. Lina od asekurującego idzie w górę, przechodzi przez stanowisko wędkowe i biegnie w dół do wspinacza. Gdy ten ostatni spadnie, zawisa na linie, jak ryba na wędce.
- Wspinaczka z dolną asekuracją.
W tym ostatnim przypadku wspinacz wspinający się jako pierwszy (prowadzący wyciąg, na pierwszego) jest ubezpieczany przez asekurującego partnera liną, do której obaj są przywiązani ósemką za pośrednictwem uprzęży. Lina pomiędzy wspinającymi przechodzi poprzez przelotowe punkty asekuracyjne, zamocowana do nich karabinkami. Przeloty mogą być osadzane przez prowadzącego, lub może on wykorzystywać przeloty stałe, zamocowane w skale na stałe. W przypadku odpadnięcia, lina jest hamowana przez asekurującego za pomocą przyrządu asekuracyjnego.
Asekurujący zwykle jest zamocowany dodatkowo autoasekuracją do stanowiska asekuracyjnego gwarantującego w założeniu bezpieczeństwo zespołu wspinaczkowego w razie gdyby pozostałe punkty asekuracyjne okazały się niewystarczające.
Gdy obaj członkowie zespołu wspinają się jednocześnie, bez zakładania stanowisk, mamy do czynienia z asekuracją lotną. Metoda ta stosowana w terenie o umiarkowanych trudnościach technicznych, znacznie przyspiesza tempo wspinaczki. Należy podkreślić, że istotą tej metody jest bezstanowiskowość oraz równoczesne przemieszczanie się członków zespołu, prowadzący zakłada przeloty, a idący za nim partner likwiduje je.
